سرطان پستان

سرطان پستان چیست؟ سرطان های شایع در زنان کدامند؟ سرطان سینه یک تومور بدخیم است که در داخل یا اطراف بافت پستان، عمدتاً در مجاری شیر و غدد رشد می کند. تومور معمولاً به عنوان یک توده یا رسوب کلسیم شروع می شود که در نتیجه رشد غیر طبیعی سلول ایجاد می شود. بیشتر توده های سینه خوش خیم هستند اما برخی از آنها می توانند پیش بدخیم (ممکن است به سرطان تبدیل شوند) یا بدخیم باشند.

سرطان سینه شایع ترین سرطان زنان است به دو دسته اولیه یا متاستاتیک طبقه بندی می شود. تومور بدخیم اولیه که در بافت پستان ایجاد می شود به عنوان سرطان اولیه سینه شناخته می شود. گاهی اوقات، سرطان اولیه سینه زمانی که به غدد لنفاوی نزدیک زیر بغل گسترش می یابد نیز دیده می شود. سرطان سینه متاستاتیک یا سرطان پیشرفته زمانی ایجاد می شود که سلول های سرطانی واقع در سینه جدا شده و به اندام یا بخشی دیگر از بدن بروند.

علت سرطان سینه هنوز ناشناخته است. با این حال، برخی از عوامل خطر عبارتند از:

سن

جنسیت

نژاد

سابقه خانوادگی و عوامل ژنتیکی

سابقه سرطان های قبلی (مانند سرطان تخمدان)

سینه متراکم (یعنی تعداد زیادی مجرا، غدد، بافت فیبری و بافت چربی کمتری وجود دارد)

شاخص توده بدن

استفاده از درمان های جایگزین هورمونی

مصرف الکل

عوامل خطر نشانه مطمئنی برای ابتلا به سرطان سینه نیستند. برخی از زنان مبتلا به سرطان سینه هیچ عامل خطری ندارند. از سوی دیگر، بسیاری از زنان با عوامل خطر هرگز به این بیماری مبتلا نمی شوند.

علائم سرطان سینه ممکن است در مراحل اولیه بیماری ظاهر نشود. با این حال، با توسعه سرطان، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

توده یا ضخیم شدن در نزدیک سینه یا زیر بغل

درد یا حساسیت در سینه یا نوک سینه

ترشحات شفاف یا خونی از نوک پستان

تغییر در سینه یا نوک پستان مانند رنگ، شکل یا اندازه

تورم در زیر بغل

قرمزی یا پوسته پوسته شدن در اطراف نوک پستان یا پوست سینه

زمان مراجعه به پزشک

پزشک یک معاینه فیزیکی برای ارزیابی توده سینه انجام خواهد داد. برای تعیین خوش خیم بودن آن توده، پزشک ممکن است ماموگرافی، سونوگرافی سینه، MRI سینه، PET/CT و… را تجویز کند. اگر توده واقعاً خوش خیم باشد، ممکن است نیازی به اقدام بیشتری نباشد. با این حال، ممکن است پزشک شما بخواهد آن را تحت نظر داشته باشد تا ببیند آیا در طول زمان تغییر می کند، رشد می کند یا ناپدید می شود. اگر آزمایش‌ها بی‌نتیجه باشند، پزشک ممکن است با استفاده از سونوگرافی، اشعه ایکس یا راهنمایی تصویربرداری بیوپسی را انجام دهد. درمان سرطان سینه به اندازه تومور، وسعت گسترش بیماری، نوع، وضعیت گیرنده، سرعت رشد تومور و سلامت عمومی بیمار بستگی دارد. درمان ها شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی، هورمون درمانی یا ترکیبی از آنها می باشد.

سرطان سینه چگونه درمان می شود؟

نوع درمان توصیه شده به اندازه و نوع تومور، سرعت رشد آن و سلامت عمومی بیمار بستگی دارد. گزینه های درمانی عبارتند از:

جراحی می تواند شامل ماستکتومی یا درمان حفظ پستان (BCT) باشد.

ماستکتومی عملی است برای برداشتن کل سینه و معمولاً کل نوک سینه. اغلب یک نمونه برداری از زیر بغل نیز انجام می شود که غدد زیر بازو به نام گره های زیر بغل را خارج می کند.

روش دیگر، تومور سینه و حاشیه ای از بافت های طبیعی اطراف را حذف می کند. پرتودرمانی معمولاً به دنبال لامپکتومی برای از بین بردن سلول های سرطانی میکروسکوپی در بافت باقیمانده پستان انجام می شود.

پرتودرمانی از اشعه ایکس پرانرژی (فوتون) یا جریانی از ذرات استفاده می کند. هنگامی که پرتو در دوزهای درمانی استفاده می شود، می تواند سلول های سرطانی غیرطبیعی را در سینه ها از بین ببرد.

پرولاپس رحم

پرولاپس رحم عبارت است از فتق رحم از محل آناتومیک طبیعی آن به داخل کانال واژن. این به دلیل تضعیف ساختارهای نگهدارنده اطراف رحم  و واژن رخ می دهد. افتادگی رحم یکی از شرایط متعددی است که تحت عنوان گسترده تر پرولاپس اندام لگن طبقه بندی می شود.

در حالت معمول، رحم در قسمت آپیکال اندام های لگن قرار دارد. رحم و واژن از طریق مجتمع رباط های داخل رحمی و کاردینال، از استخوان خارجی و جانبی لگن معلق هستند. ضعیف شدن این رباط ها باعث افتادگی رحم به داخل طاق واژن می شود.اگرچه افتادگی رحم ذاتاً تهدید کننده زندگی نیست، اما می تواند منجر به اختلال عملکرد جنسی، تصویر بدنی ضعیف و کیفیت پایین زندگی به دلیل بی اختیاری روده یا مثانه شود.

پس از تشخیص، بیماران باید مطمئن شوند که افتادگی رحم یک بیماری شایع و شناخته شده است. علاوه بر این، آموزش بیماران در مورد عواقب احتمالی و درمان های موجود به آنها این امکان را می دهد که بدانند چه انتظاری دارند و آنها مشارکت فعال در مراقبت خود را دارند.

علت شناسی

عوامل خطرساز افتادگی رحم همانند سایر افتادگی های اندام لگن است.

مطالعات نشان می دهد که با زایمان های متوالی، احتمال افتادگی اندام های لگنی بیشتر می شود.

زنان با BMI> 25 بیشتر از زنان دارای BMI در محدوده طبیعی دچار افتادگی رحم می شوند. تایید شده است که افزایش سن با میزان افتادگی رابطه قابل توجهی دارد.

عوامل خطر اضافی شامل اختلالات بافت همبند مانند سندرم مارفان و…است.

تشخیص میزان افتادگی رحم از افتادگی اندام لگن مشکل است زیرا اکثر مطالعات آنها را با هم ترکیب می کنند.

علائم افتادگی رحم

احساس سنگینی و فشار در واژن

یک توده یا برآمدگی مشخص در داخل واژن

برجستگی بیرون زده از مهبل

رابطه جنسی دردناک

پرولاپس رحم در 4 مرحله توصیف می شود و نشان می دهد که تا کجا افت کرده است. سایر اندام های لگن (مانند مثانه یا روده) نیز ممکن است به داخل واژن افتاده باشند.

مرحله اول – رحم در نیمه فوقانی واژن قرار دارد

مرحله دوم – رحم تقریباً تا دهانه واژن فرود آمده است

مرحله سوم – رحم از مهبل بیرون زده است

مرحله چهارم – رحم کاملاً خارج از واژن است .

درمان پرولاپس رحم

درمان افتادگی رحم تا حد زیادی به میزان علائم بیمار بستگی دارد. درمان شامل گزینه های جراحی و غیر جراحی است که انتخاب آنها به سلامت عمومی، شدت بیماری و برنامه های بارداری آینده بستگی دارد.

تشخیص و مدیریت صحیح پرولاپس رحم می تواند تا حد زیادی بر کیفیت زندگی بیمار تأثیر بگذارد و می تواند اثرات طولانی مدت بر سلامت جسمی و روانی داشته باشد. پزشکان باید به طور کامل به بیماران مبتلا به افتادگی رحم توصیه کنند تا بتوانند تصمیمات آگاهانه ای اتخاذ کرده و درمانی را که برای آنها مناسب است انتخاب کنند.

عوارض پرولاپس رحم

ضعف ضمیمه های کف لگن که باعث افتادگی محفظه آپیکال می شود، می تواند علاوه بر این باعث افتادگی محفظه قدامی و خلفی شود که منجر به سیستوسل و رکتوسل می شود. این شرایط غالباً همزمان می تواند منجر به بی اختیاری ادرار و عوارض طولانی مدت شود، بنابراین برای درمان هر جه سریع تر به متخصص مراجعه کنید.

درمان قطعی زگیل تناسلی زنان

درمان قطعی زگیل تناسلی زنان چیست؟ علائم زگیل تناسلی کدامند؟ زگیل تناسلی (که به آن کوندیلوما نیز می گویند) یک نوع شایع عفونت مقاربتی است که به صورت توده های کوچک، معمولاً به رنگ صورتی در ناحیه تناسلی ظاهر می شود. آنها اغلب  به صورت خوشه ای رشد می کنند، اگرچه گاهی اوقات ممکن است فقط یک زگیل وجود داشته باشد. زگیل های تناسلی که از طریق تماس پوست با پوست در طول رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل می شود، بارزترین علامت عفونت توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) هستند.

زگیل های تناسلی به ندرت خود باعث ایجاد درد یا ناراحتی جدی می شوند، اما برخی از انواع HPV با ایجاد سرطان همراه است، به ویژه سرطان دهانه رحم، بنابراین برای زنانی که زگیل تناسلی پیدا کرده اند غربالگری منظم سرطان ضروری است.

علائم زگیل تناسلی

زگیل تناسلی خود از علائم HPV است، آنها بیشتر بر بافت مرطوب دستگاه تناسلی تأثیر گذار هستند و می توانند از نظر ظاهری متفاوت با یکدیگر باشند.همچنین ممکن است به صورت برجستگی های کوچک رنگ گوشتی یا ساختارهای کم رنگ و شبیه گل کلم ظاهر شوند. این زگیل ها می توانند سخت یا نرم باشند، و اگرچه معمولاً بدون درد هستند، ممکن است باعث تحریک یا حتی خونریزی شوند.

زگیل های تناسلی ممکن است در هر نقطه ای در ناحیه تناسلی یا مقعدی ظاهر شوند. گاهی اوقات، عفونت فوراً آشکار نمی شود، زیرا زگیل ها برای دیدن بسیار کوچک هستند و حتی ممکن است در داخل واژن، دهانه پیشابراه یا مقعد رشد کرده باشند.

اگر علائم زیر را تجربه کردید ، باید توسط پزشک معاینه شوید:

برجستگی های کوچک، خاکستری یا گوشتی رنگ در اطراف اندام تناسلی یا مقعد

خارش، سوزش یا درد در ناحیه آلوده

خونریزی در هنگام مقاربت جنسی

تغییرات در جریان ادرار که به حالت عادی بر نمی گردد.

ترشحات غیرطبیعی واژن

اگر شریک جنسی شما هر کدام از این علائم را نشان می دهد، در صورت ابتلا به عفونت نیز باید به پزشک مراجعه کنید.

علل زگیل تناسلی

زگیل تناسلی توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. بیش از 40 گونه HPV وجود دارد که می توانند بر ناحیه تناسلی تأثیر بگذارند، که می تواند از طریق تماس جنسی پوست به پوست منتقل شود، اگرچه در بیشتر موارد، سیستم ایمنی قبل از بروز علائم عفونت ویروس را از بین می برد.این ویروس می تواند بدون در نظر گرفتن وجود یا عدم وجود زگیل ها از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

آیا می توان از زگیل تناسلی جلوگیری کرد؟

بهترین راه برای جلوگیری از شیوع HPV و جلوگیری از زگیل تناسلی، انجام رابطه جنسی ایمن، استفاده از کاندوم و همچنین اجتناب از تماس جنسی با افراد آلوده است. با این حال، حتی استفاده از کاندوم تضمینی برای عدم تماس با پوست آلوده نیست، زیرا زگیل ها می توانند در نواحی محافظت نشده در اطراف دستگاه تناسلی ظاهر شوند.

همچنین واکسنی وجود دارد که در برابر برخی از انواع HPV که باعث زگیل تناسلی می شوند و گونه هایی که با سرطان دهانه رحم مرتبط هستند، محافظت می کند.

درمان قطعی زگیل تناسلی زنان

بسته به ماهیت زگیل و توصیه پزشک، درمان های مختلفی برای زگیل تناسلی وجود دارد:

استفاده از کرم ها  و داروها، شما می توانید اینها را خودتان در خانه استفاده کنید، یا ممکن است مجبور شوید برای اعمال کرم به پزشک مراجعه کنید.

جراحی زگیل تناسلی، تکنیک هایی برای برش، سوزاندن یا استفاده از لیزر برای برداشتن زگیل وجود دارد.

سرما درمانی،  پزشک ممکن است زگیل ها را منجمد کند، که معمولاً چندین جلسه طول می کشد.

در برخی افراد، درمان بی اثر است، در حالی که در برخی دیگر زگیل ها برمی گردند و  ویروس هنوز در بدن بیمار وجود دارد. هیچ درمان قطعی برای زگیل تناسلی وجود ندارد، اما به مرور زمان سیستم ایمنی ممکن است بدن را از ویروس به خودی خود پاک کند.

 بهداشت ناحیه تناسلی زنان

واژن شما بیشتر از دستان شما به بهداشت نیاز دارد! رعایت بهداشت ناحیه تناسلی زنان یکی از بخشهای مهم سبک زندگی زنان است، که باید به آن توجه کنند.

Ph طبیعی واژن

متاسفانه خیلی از افراد اینگونه تصور دارند که هر چه تعداد دفعات شستشوی ناحیه تناسلی خود را بیشتر کنند، بهداشت این ناحیه بهتر رعایت می شود، در حالی که باید گفت این کار کاملا اشتباه است، شستشوی بیش از حد ناحیه تناسلی باعث تغییر ph و در نتیجه عفونت می شود. رعایت نکردن بهداشت ناحیه تناسلی زنان باعث خارش، سوزش و درد می شود. بسیاری از متخصصان زنان پیشنهاد می کنند که از آب گرم برای شستشوی واژن و تمیز کردن واژن استفاده کنید .یک لایه دفاعی مشخص بر روی واژن وجود دارد که، دارای خواص اسیدی است و رشد باکتری های ایجاد کننده عفونت را محدود می کند.

واژن به خودی خود می تواند ناحیه را چرب کرده و آن را مرطوب نگه دارد. اما در برخی موارد، واژن دچار خشکی می شود.

عوارض عدم رعایت بهداشت ناحیه تناسلی زنان

اگرچه واژن ماهیت خود دفاعی دارد اما، عدم رعایت بهداشت می تواند احتمال بروز عفونت واژن را بیشتر کند.

عفونت ولوو

عفونت ولوو، به عنوان ولوواژینیت شناخته می شود که توسط باکتری ها، مخمرها یا انگل های مختلف ایجاد می شود. حملات باکتری ها، مخمرها یا انگل ها نه تنها بر روی فرج بلکه بر واژن نیز تا حدی تأثیر می گذارد.

واژینوز باکتریایی

 این نیز ناشی از حمله باکتریایی در فرج در سنین 15 تا 45 سالگی است. در این حالت، یک ماده خاکستری و آبکی با بوی ماهی مانند تخلیه می شود. به طور کلی زمانی اتفاق می افتد که سطح لاکتوباسیل ها کاهش می یابد و به رشد باکتری ها اجازه می دهد. ممکن است در صورت داشتن چند شریک جنسی منتقل شود.

کاندیدیازیس ولوواژینال

 این بیماری به دلیل رشد مخمر در منطقه ژنیتال ایجاد می شود و از طریق رابطه جنسی منتقل نمی شوند. 75 درصد از زنان یکبار در طول زندگی خود از کاندیدیازیس ولوو واژینال رنج می برند. رشد بیش از حد کاندیدیازیس ولوواژینال ممکن است باعث ترشحات واژن با احساس سوزش در واژن و فرج شود. رعایت بهداشت ناحیه تناسلی زنان در این موارد کمک کننده است.

نحوه شستشوی صحیح واژن

‌برای شستشوی روزانه ناحیه تناسلی خود می توانید این کار را تنها با آب انجام دهید و در موارد لزوم از محصولات استاندارد که معطر نیستند، زیر نظر متخصص زنان خود استفاده کنید.

هیچ گاه در زمان شستشوی واژن خود این کار از مقعد به سمت واژن انجام ندهید.

تا جای ممکن از لباس زیر های چسبان و پلاستیک استفاده نکنید، لباس زیر های تمام نخ برای ناحیه ژنیتال بهترین گزینه است.

ناحیه ژنیتال خود را مرتبا اصلاح کنید.

بهتر است برای خشک کردن ناحیه ژنیتال از پارچه های نخی و یا سشوار استفاده کنید.

از دوش واژینال استفاده نکنید، خیلی از افراد با احساس بوی بد در ناحیه تناسلی خود، بهترین روش درمان را دوش واژینال می دانند، در حالی که کاملا اشتباه است و بهتر است هر چه سریعتر برای درمان به متخصص زنان خود مراجعه کنید.