دلایل افتادگی رحم

دلایل افتادگی رحم چیست؟رحم عضوی از دستگاه تولید مثل زنان است. به شکل گلابی وارونه است و در داخل لگن قرار دارد. رحم، مثانه و روده توسط بخشی از عضلات واقع شده بین استخوان دنبالچه و استخوان شرمگاهی درون لگن پشتیبانی می شود. این عضلات به عنوان کف لگن، یا عضلات بالابرنده شناخته می شوند. رباط ها و بافت همبند نیز رحم و اندام های لگن را در محل، معلق می کنند. اگر این عضلات یا بافت های همبند ضعیف یا آسیب دیده باشند، رحم می تواند به داخل واژن سقوط کند، این به افتادگی معروف است.

دلایل افتادگی رحم

دلایل عمده افتادگی رحم شامل زایمان واژینال، چاقی، سرفه شدید و تغییرات هورمونی بعد از یائسگی است که می تواند به ساختارهای پشتیبانی کننده اندام لگن آسیب برساند. درمان خط اول باید شامل تمرینات تقویت عضلات کف لگن باشد که توسط متخصص زنان آموزش داده می شود.

برای حمایت از رحم و کاهش علائم مرتبط با افتادگی می توان یک pessary وارد کرد. تمرینات کف لگن در صورت وجود درد در بدن، کارساز هستند. ممکن است در موارد شدید به جراحی نیاز باشد.

علائم افتادگی رحم

علائم افتادگی رحم شامل موارد زیر است:

احساس سنگینی و فشار در واژن

یک توده یا برجستگی مشخص در واژن

برآمدگی از واژن، بیرون زده است

رابطه جنسی دردناک

درجات افتادگی رحم

افتادگی رحم به صورت مرحله ای توصیف می شود و نشان می دهد تا چه حد نزول کرده است. سایر اندام های لگن (مانند مثانه یا روده) نیز ممکن است در واژن افتاده باشند. چهار دسته افتادگی رحم عبارتند از:

مرحله I – رحم در نیمه بالایی واژن است.

مرحله II – رحم تقریباً به دهانه واژن نزول کرده است.

مرحله III – رحم از واژن بیرون می زند.

مرحله IV – رحم کاملا از واژن خارج شده است.

علل افتادگی رحم

کف لگن و بافت های همبند پشتیبانی کننده آن از بسیاری جهات تضعیف یا آسیب می بینند از جمله:

بارداری ، به ویژه در مورد چند زایمان (مانند دوقلو یا سه قلو)

زایمان واژینال، به خصوص اگر کودک بزرگ باشد.

چاقی

یبوست شدید

سطح پایین هورمون جنسی استروژن بعد از یائسگی

سرفه شدید همراه با شرایطی مانند برونشیت مزمن یا آسم

فیبروم

در موارد نادر، تومور لگن.

درمان های افتادگی رحم

درمان های افتادگی رحم شامل گزینه های جراحی و غیر جراحی است که انتخاب آنها به سلامت عمومی، شدت شرایط و برنامه های بارداری در آینده بستگی دارد.

تمرینات کف لگن

به خصوص اگر افتادگی رحم در مرحله I و II باشد، می توان با تمرینات عضلانی کف لگن از افتادگی جلوگیری کرد، اما باید آنها را به درستی انجام داد و برای تقویت عضلات به مدت کافی تمرین کرد.

پساری واژن

pessary وسیله ای انعطاف پذیر است که می تواند برای حمایت از رحم در واژن قرار گیرد. اشکال و اندازه های مختلف pessary وجود دارد.

پساری واژن می تواند یک روش موثر در کاهش علائم افتادگی باشد، اما برای همه مناسب نخواهد بود. همراه با تمرینات کف لگن، ممکن است متخصص زنان یک راه حل غیر جراحی برای مدیریت افتادگی رحم ارائه دهند.

جراحی

در موارد متوسط ​​تا شدید، ممکن است برای درمان افتادگی مجبور به جراحی باشید. در جراحی لاپاراسکوپی، ابزارها از طریق ناف وارد می شوند. رحم به موقعیت صحیح خود برگردانده شده و دوباره به رباط های نگهدارنده خود متصل می شود. این عمل همچنین می تواند با برش شکم انجام شود.

اگر علت اصلی افتادگی مانند چاقی، سرفه یا کشیدگی برطرف نشود، ممکن است جراحی شکست بخورد و پرولاپس دوباره عود کند.

درد های مزمن لگنی در زنان

علت اصلی درد های مزمن لگنی در زنان چیست؟ درد لگن زنانه دردی زیر شکم زن است، اگر حداقل 6 ماه این درد را داشته باشید، مزمن در نظر گرفته می شود. نوع درد از یک زن به زن دیگر متفاوت است. در برخی از زنان، این یک درد خفیف است که می آید و می رود. در دیگران، درد آن چنان ثابت و شدید است که خواب، کار یا لذت بردن از زندگی را سخت می کند.

چه عواملی باعث درد مزمن لگن زنان می شود؟

برخی از دلایل رایج عبارتند از:

آندومتریوز

آدنومیوز

فیبروئید رحم.

بافت اسکار (چسبندگی) در ناحیه لگن پس از عفونت یا جراحی.

بیماری های دستگاه ادراری یا روده، مانند:سندرم روده تحریک پذیر.

تحریک مزمن مثانه.

مشکلات مربوط به عضلات، مفاصل و رباط های لگن ، کمر یا باسن.گاهی پزشکان برای تشخیص و بررسی های دقیق تر نیاز به آزمایش های گوناگون دارند.

علائم درد های مزمن لگنی در زنان

نوع درد می تواند بسیار متفاوت باشد و ممکن است مربوط به دوره های قاعدگی باشد. درد مزمن لگن می تواند شامل موارد زیر باشد:

دردی که از خفیف تا شدید متغیر است.

دردی که از کسل کننده تا شدید متغیر است.

گرفتگی شدید در طول دوره ها.

درد در هنگام رابطه جنسی.

درد هنگام دفع ادرار یا دفع مدفوع.

درد در برخی از وضعیت ها یا موقعیت ها.

درد مزمن می تواند خواب، کار یا لذت بردن از زندگی را سخت کند. این می تواند منجر به افسردگی شود. افسردگی می تواند باعث شود شما غمگین یا ناامید شوید، بد بخوابید و به آرامی حرکت کنید.

چگونه درد مزمن لگن زنان تشخیص داده می شود؟

در اولین ویزیت، متخصص زنان معاینه کامل لگن را انجام می دهد تا به دنبال مشکلات سیستم تولید مثل بیمار باشد. پزشک همچنین در مورد سلامتی گذشته و حال و علائم بیمار سوال خواهد کرد. ممکن است تست هایی داشته باشید، مانند:

آزمایش خون و ادرار برای یافتن علائم عفونت.

تست بارداری.

آزمایشات مربوط به عفونتهای مقاربتی (STI).

مسائل عاطفی می تواند نقش زیادی در درد مزمن داشته باشد.

اگر در اولین آزمایش ها علتی پیدا نشد، ممکن است آزمایشات دیگری نیاز باشد تا تصاویر اندام های شکم را نشان دهند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سونوگرافی از طریق واژن، ام آر آی، سی تی اسکن لگن، همچنین ممکن است نوعی جراحی جزئی به نام لاپاراسکوپی نیاز باشد، در این روش، پزشک یک لوله نازک و روشن را با یک دوربین کوچک از طریق یک برش کوچک در شکم قرار می دهد. این روش اجازه می دهد تا پزشک به دنبال مشکلاتی مانند رشد یا بافت اسکار داخل شکم شما باشد.

درمان درد های مزمن لگنی در زنان

اگر پزشک مشکلی پیدا کرد که می تواند باعث درد لگن شما شود، برای این مشکل تحت درمان قرار خواهید گرفت. برخی از درمان های معمول شامل:

قرص های ضد بارداری یا هورمون درمانی برای مشکلات مربوط به دوره های قاعدگی بیمار است.

جراحی برای از بین بردن رشد، کیست یا تومور.

دارویی برای درمان مشکل، مانند آنتی بیوتیک برای عفونت یا داروی سندرم روده تحریک پذیر.

درد مزمن به خودی خود می تواند به یک مشکل پزشکی تبدیل شود. چه علتی پیدا شود یا نشود، پزشک می تواند درمان هایی را برای کمک به شما در کنترل درد پیشنهاد کند.​

درمان آتروفی واژن

بهترین روش درمان آتروفی واژن چیست؟ آتروفی واژن یک بیماری شایع در زنان یائسه است. این وضعیت همچنین در زنانی که هر دو تخمدان خود را با جراحی برداشته اند، به عنوان مثال برای درمان یا پیشگیری از سرطان، نیز شایع است.در برخی از زنان، خشکی واژن منجر به علائم ناخوشایندی مانند درد در رابطه جنسی، سوزش ناراحتی واژن، خارش، یا ترشح غیر طبیعی واژن می شود. همچنین ممکن است علائم مربوط به ادرار مانند ادرار مکرر یا دردناک وجود داشته باشد.در مقابل سایر زنان به هیچ وجه علائم آزار دهنده ای را مشاهده نمی کنند.

خوشبختانه ، چندین درمان موثربرای آتروفی واژن در دسترس است. اگر علائمی از خشکی واژن دارید،می توانید با یک متخصص زنان مشورت کنید، دکتر الهام امام جمعه جراح زیبایی زنان در تهران با بررسی وضعیت بیمار بهترین روش درمان را ارائه می دهد.

علل آتروفی واژن

هورمون استروژن به مرطوب نگه داشتن واژن، حفظ ضخامت پوشش داخلی واژن و انعطاف پذیری بافت کمک می کند. خشکی واژن وقتی ایجاد می شود که بدن شما مقدار استروژن کمتری تولید کند. این می تواند دائمی یا موقتی باشد و می تواند در زمان های مختلف زندگی رخ دهد، مانند:

• در زمان یائسگی (یک سال پس از قطع قاعدگی ماهانه).
• پس از برداشتن تخمدان از طریق جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی لگن برای درمان سرطان.
• بعد از بچه دار شدن در زنانی که شیر می دهند.
• در حالی که از داروهای خاصی استفاده می کنید، با قطع برخی از این داروها، تولید استروژن معمولاً به حالت نرمال برمی گردد.

درمان آتروفی واژن

چندین گزینه درمانی برای زنان با آتروفی واژن وجود دارد. برخی از آنها مانند مرطوب کننده های واژن یا روان کننده ها بدون نسخه پزشک در دسترس هستند. برخی دیگر به نسخه نیاز دارند، از جمله کرم استروژن واژینال، قرص، کپسول یا حلقه. این درمان ها معمولاً به طور موقت کار می کنند. با متوقف شدن درمان، علائم شما برمی گردد مگر اینکه تخمدان ها دوباره تولید استروژن بیشتری را شروع کنند.

مواد روان کننده و مرطوب کننده های واژن

 این مواد را می توانید بدون نسخه در اکثر داروخانه ها بخرید. روان کننده ها و مرطوب کننده های واژن هیچ هورمونی ندارند و عملا هیچ عارضه جانبی سیستمیک ندارند. عوارض جانبی احتمالی موضعی شامل سوزش بعد از استفاده است.

روان کننده ها برای کاهش اصطکاک و ناراحتی ناشی از خشکی در هنگام رابطه جنسی طراحی شده اند.

لازم به ذکر است که، از لوسیون های دست و بدن و مرطوب کننده ها برای رفع خشکی واژن استفاده نمی شود زیرا باعث تحریک بافت های واژن می شود.

درمان با هورمون استروژن

 استروژن واژن یکی از موثرترین گزینه های درمانی برای آتروفی واژن است. بنابراین اگر روان کننده ها و مرطوب کننده ها برای رفع علائم شما به اندازه کافی موثر نیستند، می توانید از این روش درمان استفاده کنید.برخی از زنان نگران عوارض جانبی احتمالی هورمون ها هستند. دوزهای بسیار کمی از استروژن را می توان برای درمان آتروفی

استفاده کرد که به صورت کرم واژن یا قرص، کپسول یا حلقه قابل قرار دادن باشد. مقدار کمی استروژن با این اشکال واژینال در جریان خون جذب می شود، اما در صورت استفاده منظم ، سطح استروژن در خون در همان حد زنان یائسه است که از استروژن واژینال استفاده نمی کنند. در نتیجه ، در مقایسه با سایر محصولات حاوی استروژن ، خطر عوارض جانبی که مردم گاهی نگران آن هستند ، مانند لخته شدن خون ، سرطان پستان و حمله قلبی ، بسیار کمتر است.

درمان آتروفی واژن با لیزر

امروزه لیزر در حوزه های مختلف پزشکی کاربرد دارد. بنا برشرایط افراد می تواند آتروفی واژن را با لیزر درمان کرد، که البته تاثیری بی نظیر دارد. برای انتخاب بهترین روش درمان بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

کیست واژن

بهترین روش درمان برای کیست واژن چیست؟ آیا کیست واژینال خطرناک است! کیست های واژن توده هایی شبیه کیسه هستند که حاوی مایع، هوا یا ماده دیگری هستند. در بیشتر موارد، کیست های واژن بدون درد و بی ضرر هستند. اندازه کیست ها به طور معمول متفاوت است. بعضی از آنها برای دیدن خیلی کوچک هستند در حالی که سایزهای دیگر می توانند به اندازه یک پرتقال باشند. کیست به دلیل عوامل مختلفی ممکن است رخ دهد. برخی از دلایل اصلی ایجاد کیست، آسیب دیدگی در هنگام زایمان، تجمع مایعات در واژن و بروز تومورهای خوش خیم در واژن است. اگر دچار کیست هستید و یا آنکه کیست مدام باز میگردد، می توانید برای برداشتن آن تحت عمل جراحی قرار بگیرید. اگر سن شما بالای 40 سال است، توصیه می شود کیست های واژن برداشته شوند زیرا در نهایت سرطانی می شوند.

کیست های غدد بارتولن

غدد بارتولن در دو طرف دهانه واژن قرار دارند. معمولاً انسداد در دهانه این غدد رخ می دهد که منجر به تجمع مایع در واژن می شود. این مجموعه مایع می تواند منجر به تورم معروف به کیست بارتولن شود. معمولاً این کیست بدون درد است. با این حال، اگر عفونت در کیست رخ دهد، عفونت می تواند جمع شود و منجر به التهاب بافت های واژن شود.

بسیاری از زنان در دوره ای از زندگی دچار کیست بارتولن می شوند. درمان ایده آل برای کیست به عوامل مختلفی از جمله اندازه کیست بستگی خواهد داشت. روش درمانی کامل به دردناک بودن یا آلودگی کیست نیز بستگی دارد.

بعضی اوقات، مجبور نیستید برای درمان کیست های بارتولن به دنبال درمان پزشکی باشید، زیرا کیست خود به خود تخلیه می شود. برای درمان کیست ممکن است فقط به برخی از داروها نیاز داشته باشید. با این حال، در برخی موارد دیگر، ممکن است لازم باشد برای تخلیه، جراحی کیست بارتولن  نیاز باشد. اگر کیست بارتولن عفونت داشته باشد، متخصص زنان می تواند برخی از آنتی بیوتیک ها را برای درمان کیست آلوده توصیه کند.

کیست مجرای گارتنر

هنگام تولد نوزاد، مجاری در یک جنین در حال رشد، باید از بین بروند. در هر صورت، همیشه صادق نخواهد بود. گاهی اوقات، مجاری ممکن است باقی بمانند و در مراحل بعدی زندگی، کیست  ایجاد کنند.

کیست های مولرین

در صورت باقی ماندن برخی از مواد، همچنان با رشد کودک، کیست های مولرینی ممکن است ایجاد شوند. به طور معمول، کیست ها در واژن رخ می دهند. در بیشتر موارد، آنها حاوی مخاط هستند.

عوامل خطر و دلایل کیست

عوامل خطر و دلایل زیادی برای ایجاد کیست وجود دارد. علت ایجاد کیست به نوع کیست بستگی خواهد داشت. با این حال، دلایل معمول کیست، گرفتگی غدد یا مجاری است. گرفتگی باعث جمع شدن مایعات و سایر مواد در داخل بافت واژن و غدد می شود و منجر به تشکیل کیست می شود.

کیست همچنین می تواند به دلیل ضربه به دیواره های واژن ایجاد شود. به عنوان مثال، کیست های انسداد به دلیل فشار و ضربه ای که بر دیواره واژن هنگام زایمان وارد می شود، رخ می دهد. اگر در حین زایمان تحت عمل اپیزیوتومی قرار بگیرید، ممکن است دچار کیست انسداد شوید. اپیزیوتومی نوعی برش جراحی است که پزشکان روی دهانه واژن ایجاد می کنند تا آن را بزرگتر کرده و بیرون آمدن کودک را آسان کنند. کیست های انسدادی نیز ممکن است در صورت انجام جراحی که باعث تحریک مخاط واژن می شود، ایجاد شوند.

مسدود شدن دهانه غده بارتولن علت کیست های غده بارتولن است. انسداد منجر به تجمع مایع در غده منجر به کیسه پر از مایع می شود. کیست بارتولن همچنین می تواند از چندین نوع باکتری ناشی شود، از جمله باکتری های مسئول ایجاد کلامیدیا و سوزاک.

علائم

ممکن است سخت باشد شما متوجه کیست شوید، زیرا در بیشتر موارد، هیچ دردی در کیست های واژن وجود ندارد.

در بیشتر موارد ، متخصص زنان در هنگام انجام معاینه معمول واژن متوجه کیست های واژن می شود. زنان باید حداقل یک بار در سال تحت معاینه زنان قرار گیرند. در طی این معاینات، متخصص زنان می تواند وجود هر گونه بیماری را در دیواره واژن شما مشاهده کند.

تبخال تناسلی در دوران بارداری

تبخال تناسلی در دوران بارداری چه مشکلاتی دارد؟ ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) بارور است. سویه ای که معمولاً باعث ایجاد تبخال می شود. HSV1 ، حدود 67٪ افراد زیر 50 سال را در سطح جهان آلوده می کند. در همین حال، HSV2 ، معمولاً مسئول تبخال تناسلی، حدود 11 درصد از این جمعیت را مبتلا می کند، اما اکثریت افراد هیچ علامتی ندارند.

شایعترین عارضه HSV شیوع مکرر ضایعات دهانی یا دستگاه تناسلی است که می تواند برای مبتلایان ناراحت کننده و شرم آور باشد.با این وجود، در برخی شرایط عفونت می تواند خطرناک باشد. به عنوان مثال ، اگر از مادر به نوزاد متولد شده منتقل شود، HSV  می تواند کشنده باشد. همچنین تبخال دستگاه تناسلی 40٪ خطر ابتلا به عفونت HIV را افزایش می دهد.

متاسفانه در حال حاضر، عفونت HSV مادام العمر است و داروهای روزانه می توانند کمک کننده باشند. ضد ویروس ها فقط حدود 50٪ در کاهش انتقال موثر هستند، اما خوشبختانه ، فناوری در حال یافتن راه های جدید برای ریشه کن کردن ویروس در داخل بدن است.

چگونه به تبخال مبتلا می شوید؟

تبخال دهانی (HSV-1) می تواند از طریق بزاق دهان، بوسیدن و تماس پوست با پوست پخش شود. اگر نواحی دستگاه تناسلی در معرض تاول های تب یا زخم های دهان یا صورت یا از طریق رابطه دهانی قرار بگیرند، HSV-1 همچنین می تواند باعث تبخال دستگاه تناسلی شود. حتی اگر HSV-1 نیز هرگز به طور کامل از بین نرود، این ویروس باعث شیوع کمتر در طول زمان در نواحی دستگاه تناسلی می شود .

تبخال دستگاه تناسلی (HSV-2) از طریق تماس پوست به پوست و یا مقاربت جنسی از هر نوع (دهان ، واژن و مقعد) قابل انتقال است. اکثر مردم نمی دانند که زخم های ناشی از تبخال دستگاه تناسلی می توانند در صورت و همچنین در ناحیه تناسلی ظاهر شوند. از آنجا که ویروس می تواند در هر زمان تماس با، تاول یا زخم ایجاد شود، کاندوم همیشه محافظت کافی ندارد.

تبخال تناسلی در دوران بارداری

در حالی که تبخال دستگاه تناسلی به ندرت باعث مشکلات جدی بهداشتی در مردان و زنان سالم می شود، HSV-2 می تواند برای زنان باردار و نوزادان، به ویژه در سه ماهه آخر بارداری خطرناک باشد. این ویروس ممکن است باعث زایمان زودرس شود و نوزادان می توانند ویروس را در رحم یا هنگام عبور از کانال زایمان منقبض کنند.

چگونه تبخال تناسلی تشخیص داده می شود؟

ارزیابی بالینی

 ارائه دهنده شما می تواند یک معاینه بصری انجام دهد تا مشخص شود که آیا زخم و تاول وجود دارد. برخی از شیوع های تبخال دستگاه تناسلی همراه با تب است، بنابراین علائم حیاتی شما نیز بررسی می شود. در بسیاری از موارد، ممکن است معاینه بالینی برای تشخیص کافی باشد. با این حال، در مواردی که علائم خفیف هستند، ممکن است بهتر باشد یک آزمایش تشخیصی دقیق تر انجام شود. در صورت مشکوک بودن به تبخال دستگاه تناسلی، متخصص زنان شما یک نمونه برای آزمایشگاه جمع آوری می کند.

آزمایش نواحی آلوده

 قبل از پیشرفت در فن آوری آزمایش، پزشکان و بیماران مجبور بودند یک هفته یا بیشتر صبر کنند تا نتایج HSV-1 و HSV-2 تفسیر شود. امروزه می توان در کوتاه ترین زمان ممکن نتایج آزمایش را تشخیص داد.

آزمایش خون

 فردی که نگران قرار گرفتن در معرض تبخال دستگاه تناسلی است می تواند آزمایش خون انجام دهد که وجود آنتی بادی های ویروسی خاص HSV-1 و HSV-2 را تشخیص دهد، صرف نظر از علائم یا عفونت فعال.

مراحل یائسگی

مراحل یائسگی در زنان شامل چند دوره است؟ بیشتر بانوان در زمان مراجعه به مطب دکتر الهام امام جمعه متخصص زنان در تهران، در رابطه با علائم یائسگی و راهکارهایی برای کاهش و درمان آن سوال می پرسند، به همین دلیل در ادامه این مطب به بررسی آن می پردازیم. یائسگی دوره گذر در زندگی یک زن است که تخمدان ها تولید تخمک را متوقف می کنند، بدن هورمون استروژن و پروژسترون کمتری تولید می کند و قاعدگی کمتر اتفاق می افتد که در نهایت کاملاً متوقف می شود.

سن یائسگی

زنان در سن های مختلف شروع دوره یائسگی را تجربه می کنند. در 40 سالگی یا حتی در اوایل 30 سالگی ممکن است علائم را مشاهده کنند. در این دوره پریود ها ممکن است نامنظم باشد، طولانی تر، کوتاه تر، سنگین تر یا سبک تر، گاهی بیشتر و گاهی کمتر از 28 روز با فاصله باشد، همچنین ممکن است علائم یائسگی مانند گرگرفتگی، مشکلات خواب و خشکی واژن را افراد داشته باشند.

در حالت کلی یائسگی در سه دوره قرار می گیرد:

مرحله پیش از یائسگی

منظور از این دوره، 3 تا 5 سال قبل از شروع یائسگی که فرد علائمی همچون کاهش سطح هورمون را تجربه می کند. مرحله پیش یائسگی اغلب در دوره 40 سالگی زنان رخ می دهد.

علائمی که فرد در دوره پیش از یائسگی تجربه می کند، شامل موارد، اختلالات خواب، گرگرفتگی، قاعدگی های نامنظم و خشکی واژن.

یائسگی

وقتی 12 ماه متوالی و بدون قاعدگی را پشت سر گذاشتید، رسماً به یائسگی رسیده اید. اگر بیش از 1 سال پریود نشوید، دیگر احتمال باردار شدن ندارید.

یائسه شدن

سالهای بعد از یائسگی را یائسه شدن می نامند. در این مدت، بسیاری از علائم یائسگی برای اکثر زنان کاهش می یابد. شما ممکن است دوباره انرژی خود را بازیابید و از نظر عاطفی یک بار دیگر احساس عادی کنید. اما، در نتیجه سطح پایین تر استروژن، زنان یائسه در معرض خطر ابتلا به تعدادی از بیماری ها مانند پوکی استخوان، بیماری های قلبی و تغییرات واژن و مثانه هستند.

مدیریت علائم یائسگی

بسته به شدت علائم، سابقه پزشکی و سلامت کلی فرد ، مدیریت علائم می تواند شامل هورمون درمانی، دارو و یا تغییر سبک زندگی باشد. شما باید با متخصص زنان خود مشورت کنید، او می تواند مراحل یائسگی را ارزیابی کند و به شما کمک کند تا بهترین روش را انتخاب کنید.خوشبختانه روش هایی وجود دارد که می تواند در به تاخیر انداختن یائسگی موثر باشند.

اقدامات لازم برای کنترل علائم یائسگی

فشار خون، کلسترول و سایر عوامل خطر بیماری های قلبی را کنترل کنید.

مصرف دخانیات را قطع کنید. استفاده از سیگار می تواند باعث یائسگی زودرس شود.

مصرف کافئین و الکل را محدود کنید.

کلسیم و ویتامین D کافی در غذا یا مکمل ها دریافت کنید.

زیاد ورزش کنید.

با تمرینات کگل، لگن خود را تقویت کنید.

از نظر جنسی فعال باشید.

تکنیک های تمدد اعصاب مانند یوگا را امتحان کنید.

در هنگام رابطه جنسی از روان کننده ها استفاده کنید.

اگر علائم اولیه از پوکی استخوان را دارید یا سابقه خانوادگی قوی پوکی استخوان دارید، با پزشک خود در مورد داروهایی صحبت کنید که می تواند به جلوگیری از ضعف بیشتر کمک کند.

سرطان‌های شایع در زنان

سرطان‌های شایع در زنان کدامند؟ برخی از سرطان هایی که بیشتر زنان را درگیر می کند سرطان های پستان، روده بزرگ، آندومتر، ریه، سرطان دهانه رحم، پوست و تخمدان است. آگاهی از این سرطان ها برای جلوگیری از ابتلا به آنها یا به موقع یافتن آنها به درمان هر چه سریعتر کمک می کند، و می تواند باعث نجات جان شما شود.

سرطان پستان

به جز سرطان پوست، سرطان پستان شایع ترین سرطان در زنان است. این بیماری در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما با افزایش سن این خطر افزایش می یابد. به دلیل عوامل خاص، برخی از زنان ممکن است بیشتر از دیگران شانس ابتلا به سرطان پستان را داشته باشند.

یافتن زودهنگام سرطان پستان، وقتی کوچک باشد، گسترش نیافته باشد و درمان آن آسان تر باشد، می تواند به جلوگیری از مرگ و میر ناشی از بیماری کمک کند. انجام آزمایش های غربالگری منظم، مطمئن ترین راه برای یافتن زودهنگام سرطان پستان است.

زنان 40 تا 44 ساله توصیه می شود، سالانه آزمایش غربالگری سرطان پستان با ماموگرافی را انجام دهند.

زنان در رده سنی  45 تا 54 ساله باید در هر سال یکبار ماموگرافی را انجام دهند.

برای زنان در سن 55 سال به بالا باید، هر 2 سال یک بار  ماموگرافی انجام شود، همچنین آن ها می توانند غربالگری سالانه را نیز ادامه دهند.غربالگری باید تا زمانی ادامه یابد که یک زن از سلامتی خوبی برخوردار باشد.

همه خانم ها باید بدانند که هنگام انجام ماموگرافی برای غربالگری سرطان پستان چه انتظاری باید داشته باشند. آنها همچنین باید با نحوه ظاهر و احساس پستان خود آشنا باشند و در صورت مشاهده کوچک ترین تغییر در ظاهر سینه خود با متخصص در این زمینه مشورت کنند.

سرطان روده بزرگ

سرطان روده بزرگ سرطانی است که از روده بزرگ یا راست روده شروع می شود. برخی از عواملی که خطر سرطان روده بزرگ را افزایش می دهند شامل اضافه وزن یا چاقی، کم تحرکی جسمی، رژیم غذایی حاوی گوشت قرمز و فرآوری شده، سیگار کشیدن، استفاده زیاد از الکل ، سن بالا و سابقه شخصی یا خانوادگی سرطان روده بزرگ یا پولیپ است.

غربالگری منظم سرطان روده بزرگ یکی از قدرتمندترین سلاح ها علیه سرطان روده بزرگ است. بیشتر سرطان های روده بزرگ با پولیپ شروع می شوند. غربالگری می تواند به شما کمک کند تا سرطان روده بزرگ را در اوایل، زمانی که کوچک است و گسترش نیافته است شناسایی کند تا درمان برای آن آسان تر باشد. برخی آزمایشات غربالگری همچنین می توانند با یافتن و از بین بردن پولیپ ها قبل از تبدیل شدن آنها به سرطان، از سرطان روده بزرگ جلوگیری کنند.

سرطان آندومتری

سرطان آندومتر (پوشش داخلی رحم) است. با افزایش سن زن خطر ابتلا به سرطان آندومتر افزایش می یابد. مواردی که بر میزان هورمون ها تأثیر می گذارد، مانند مصرف استروژن بدون پروژسترون و مصرف تاموکسیفن برای درمان سرطان پستان یا کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان، می تواند احتمال ابتلا به این سرطان در خانم ها را افزایش دهد. یائسگی دیررس، سابقه ناباروری یا بچه دار نشدن نیز می تواند خطر این سرطان را افزایش دهد.

سرطان ریه

سرطان ریه اغلب در اثر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و سایر ذرات موجود در هوا ایجاد می شود. در حالی که استعمال دخانیات دلیل اصلی سرطان ریه است، اما همه افراد مبتلا به سرطان ریه، سیگاری نیستند.

سرطان دهانه رحم

عفونت مزمن توسط انواع خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) مهمترین عامل خطر برای سرطان دهانه رحم است. از طریق تماس پوست به پوست، از قبیل رابطه جنسی واژینال، مقعد یا دهان با فردی که ویروس دارد، HPV انتقال می شود. از دیگر عوامل خطر برای سرطان دهانه رحم می توان به سیگار کشیدن، ضعف سیستم ایمنی بدن، داشتن عفونت کلامیدیا ، اضافه وزن ، قرار گرفتن در معرض یا استفاده از برخی از هورمون های درمانی و عدم انجام آزمایشات غربالگری منظم سرطان دهانه رحم اشاره کرد.