بارداری و زایمان بایگانی - دکتر الهام امام جمعه

صفحه اصلی / بارداری و زایمان

آرشیو دسته بندی : بارداری و زایمان

18 آوریل

چاقی در بارداری

چاقی در بارداری

آیا چاقی در بارداری خطری هم دارد؟ خانوم هایی که باردار میشوند قبل از بارداری باید وزن خود را نرمال نگه دارند زیرا بر روی خود و فرزندتان تاثیر میگذارد.وزن پیشنهاد شده برای مادران در طی زمان بارداری به گفته انجمن پزشکی آمریکا باید به صورت زیر باشد:
خانوم هایی که کمبود وزن دارند(BMIکمتر از 18,5) باید ۱۳ الی ۱۸ کیلوگرم وزن اضافه کنند.
خانوم هایی که وزن نرمال دارند(BMI آن 18,5 الی 24,9) باید ۱۲ الی ۱۶ کیلوگرم وزن اضافه کنند.
خانوم هایی که اضافه وزن دارند(BMI آن 25 الی29,4) باید ۷ الی ۱۲ کیلوگرم وزن اضافه کنند.
خانوم هایی که بسیار چاق هستند(BMI بالای 30) نمیتوانند ۵ الی ۱۰ کیلوگرم وزن اضافه کنند.

وزن شما اگر از حالت نرمال بیشتر باشد عوارض بارداری بیشتر خواهد شد. کسانی هم که در طول بارداری کاهش وزن یا افزایش بسیار کم وزن داشته اند خطر ماکروزومی را کاهش میدهد و احتمال زایمان زودرس را بیشتر میکند.

چاقی در بارداری

اثر چاقی بر توانایی باردار شدن

چاقی باعث میشود امکان این داده شود که بارداری های خارج از رحمی صورت بگیرد و چاقی باعث این شود که چرخه تخمک گذاری را دچار اختلال میکند و کسانی که قاعده منظمی هم دارند طول میکشد تا باردار شوند.

خطرات چاقی در دوره بارداری

سقط جنین: ریسک سقط جنین زیر ۱۲ هفته و اگرBMI مادر بیشتر از ۳۰ باشد این احتمال سقط جنین بیشتر میشود.
دیابت بارداری: کسانی که BMI آن ها بیشتر از ۳۰ است ۳ برابر بیشتر از افراد دیگر احتمال دچار شدن به دیابت را دارند.

فشارخون بالا و مسمومیت حاملگی: اگرBMI مادر بیشتر از ۳۰ باشد احتمال مسمومیت آن ۲ برابر بیشتر از بقیه است.
لختگی خون:همه خانوم هایی که باردار میشوند در خطر لختگی خون هستند اما مادرانی که BMI آن ها بیشتر از ۳۰ است این خطر بیشتر میشود.
ممکن است طی زایمان شانه نوزاد گیر کند که به آن سخت زایی شانه میگویند.

داشتن جنین بیشتر از ۴ کیلوگرم: در خانوم هایی که BMI آن ۲۰ تا۳۰ است ۷ درصد احتمال میرود و در خانوم هایی که BMI آن ها بیشتر از ۳۰ است ۱۴ درصد احتمال میرود که جنین آن ها ۴ کیلوگرم باشد.
و افرادی که چاق هستند در زایمان طبیعی یا سزارین نیاز آن ها به ابزارهای کمکی بیشتر از بقیه است.

خطرات چاقی مادر برروی جنین در دوران بارداری
زایمان زودرس
مرده به دنیاامدن نوزاد
امکان نواقصی مانند مهره شکاف دار در جنین

چه اقداماتی برای بارداری و جنین سالم وجود دارد؟

مراقبت ها و چکاپ ها را حتما حتی در زمانی که حالتان هم خوب بود بروید انجام دهید درباره میزان مناسب وزن با پزشک خود صحبت کنید.
براساس سن، قد، وزن و…خود برنامه غذایی مناسب و سالم بخورید.
رژیم لاغری نگیرید چون بدن شاید قادر به تامین تمام نیازهای مواد غذایی نباشد
هرروز ورزش و فعالیت فیزیکی که دکتر صلاح میداند را انجام دهید.

تاثیر چاقی روی بارداری

قاعدگی نامنظم
افزایش موارد نازایی
افزایش عوارض جراحی
افزایش خطر سقط جنین
کاهش شانس بارداری به دنبال انجام باروری آزمایشگاهی

عوارض چاقی در هنگام بارداری

افزایش فشار خون در حین بارداری
افزایش دیابت در حین بارداری
افزایش خطر نقائص جنینی
افزایش خطر نوزاد با وزن بالا هنگام متولد شدن
افزایش موارد سزارین

توجه به BMI در زمان بارداری از اهمیت بالایی برخوردار است. زیرا داشتن اندامی مناسب برای زایمان بی خطر و بی دردسر دوران بارداری مهم است. متخصصان تغذیه با این فرمول نیاز به کاهش یا افزایش وزن شما را تشخیص خواهند داد. اگر BMI شما 30 یا بالاتر است و قصد باردار شدن دارید، با پزشک معالجه صحبت کنید. پزشک ممکن است یک ویتامین روزانه برای دوره ی قبل از تولد به شما توصیه کند و شما را به سایر متخصصان مانند یک متخصص تغذیه ارجاع دهد که می تواند به شما در رسیدن به وزن سالم قبل از بارداری کمک کند.

چاقی چگونه روی کودک تاثیر میگذارد؟

داشتن BMI بالا در دوران بارداری با افزایش خطر ابتلا به مشکلات مختلف سلامتی برای کودک در ارتباط است مانند:
نقائص هنگام تولد
بزرگتر بودن کودک از حد متوسط
اختلال در رشد استخوانی و ماهیچه ای
اسم در دوران کودکی
چاقی دوران کودکی

تغییراتی در سونوگرافی

 سونوگرافی استاندارد جنین معمولاً 18 تا20 هفته بارداری برای ارزیابی آناتومی کودک انجام می شود. اما امواج سونوگرافی به راحتی به بافت چربی شکم نفوذ نمی کنند. این مسئله می تواند در سونوگرافی جنین تداخلاتی ایجاد کند.

غربالگری

این مسئله یک اختلال خواب بالقوه جدی است که موجب میشود تنفس به طور مکرر در طول خواب متوقف شود. زنانی که در طی بارداری دچار آپنه خواب انسدادی می شوند، در معرض خطر ابتلا به پرفشاری خون مزمن و سایر عوارض هستند. اگر به آپنه انسدادی خواب مشکوک هستید، ممکن است دکتر ، شما را برای ارزیابی و درمان احتمالی به یک متخصص حوزه روانکاوی ارجاع دهد.

شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه از دکتر الهام امام جمعه متخصص زنان، زایمان و زیبایی مراجعه کنید.

06 فوریه

جراحی زیبایی زنان بعد از زایمان

جراحی زیبایی زنان بعد از زایمان

بهترین زمان انجام جراحی زیبایی زنان بعد از زایمان چه زمانی است؟ خیلی از خانم ها تمایل دارند که همزمان بعد از زایمان در اتاق عمل، اعمالی همچون تنگ کردن واژن، لابیاپلاستی و سایر اعمال جراحی زیبایی واژن را انجام دهند، اما آیا این کار اثر بخش است؟

از آنجا که در دوران بارداری و زایمان تغییرات هورمونی و عمل خونرسانی متفاوت است، به هیچ وجه توصیه نمی شود در زمان زایمان عمل زیبایی ناحیه ژنیتال را انجام داد. زیرا در این زمان ناحیه متورم است و ممکن است یک بافت در حین جراحی بیش از اندازه و یا کم برداشته شود، که این می تواند در نتیجه جراحی و نیاز به ترمیم مجدد موثر باشد. توصیه می شود حداقل 6 ماه بعد از زایمان اقدام به اعمال زیبایی کنید.

جراحی زیبایی زنان بعد از زایمان

جراحی های شایع بعد از بارداری

بارداری رویدادی است که زندگی را تغییر می دهد. نه تنها نوزادی دارید که باید از آن مراقبت کنید، بلکه بدن شما برای آماده شدن برای زایمان تغییرات عمده ای را پشت سر گذاشته است. بدن بسیاری از زنان به همان اندازه و شکل قبل از زایمان بر نمی گردد، حتی ماه ها یا سال ها پس از تولد فرزندانشان، در نتیجه برای بازگشت به دوران قبل از زایمان جراحی زیبایی را انتخاب می کنند.

کشیدن پوست شکم

حتی اگر خوش فرم هستید، پوست شل بعد از زایمان بسیار رایج است. در دوران بارداری، پوست کشیده می شود و خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهید. همچنین ممکن است دچار جدا شدن یا ضعیف شدن عضلات شکم شوید.کشیدن پوست شکم دو کار را انجام می دهد. پوست اضافی را از بین می برد و ماهیچه های شکمی را که ضعیف شده یا جدا شده اند سفت می کند. اما اگر تصمیم به بارداری مجدد و کاهش وزن بیشتر ندارید، کاندید این جراحی شوید.

تغییر دیگری که ممکن است بعد از زایمان متوجه آن شوید کاهش حجم سینه ها است. این کاهش حجم ممکن است تا پس از پایان شیردهی قابل توجه نباشد. با این حال، بسیاری از زنان پس از زایمان احساس می‌کنند که سینه‌هایشان خالی شده است. بزرگ کردن سینه می تواند سینه ها را به اندازه و حجم قبلی بازگرداند.

جراحی زیبایی زنان بعد از زایمانراه دیگری برای رسیدگی به تغییراتی که می تواند در سینه های شما پس از بارداری رخ دهد، لیفت سینه است. اگر افتادگی یک نگرانی اصلی است، لیفت سینه سینه‌های شما را به حالت قبل باز می‌گرداند. در طول لیفت سینه، پوست اضافی برداشته می‌شود و نوک پستان و آرئول در موقعیت بهتری قرار می‌گیرند.

انجام اعمال زیبایی زنان

از آنجا که بارداری و زایمان خصوصا طبیعی، بر سن ناحیه ژنیتال موثر است، به طور حتم یکی از دلایل تغییر فورم و شلی واژن بارداری و زایمان است. اغلب بانوان که زایمان طبیعی داشته اند، از شلی واژن گله مند هستند. خوشبختانه در حوزه زیبایی زنان برای درمان انواع مشکلات راه حل های مختلفی وجود دارد، بنا بر مشکل و آناتومی هر فرد راه درمان انتخاب می شود. می توان از تنگ کردن واژن، لیفت واژن با نخ و سایر روش های درمان بنا بر شرایط فرد استفاده کرد.

در آخر باید گفت اگر تغییرات بدن بعد از زایمان شما را نگران می کند جای نگرانی نیست، می توانید 6 ماه بعد از زایمان برای  جراحی زیبایی زنان و سایر اعمال جراحی اقدام کنید.

25 ژانویه

شرایط انجام تست پاپ اسمیر

شرایط انجام تست پاپ اسمیر

شرایط انجام تست پاپ اسمیرچیست؟ آیا در صورت انجام هیسترکتومی به پاپ اسمیر نیاز است؟ پاپ اسمیر ابزاری برای غربالگری سرطان دهانه رحم است. این آزمایش می‌تواند سلول‌های غیرطبیعی دهانه رحم را قبل از سرطانی شدن تشخیص دهد. پزشک اغلب آزمایش های HPV را در طی آزمایش پاپ اسمیر انجام می دهد تا ویروسی را که خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می دهد بررسی کند. نتیجه نامشخص یا غیر طبیعی پاپ اسمیر، ممکن است نشانه عفونت، سرطان و یا مشکل دیگری باشد.

شرایط انجام تست پاپ اسمیر

تست پاپ اسمیر چیست؟

آزمایش پاپ اسمیر سرطان دهانه رحم را غربالگری می کند. این آزمایش سلول های غیرطبیعی دهانه رحم را که سرطانی هستند یا پتانسیل سرطانی شدن را دارند بررسی می کند. در طی آزمایش پاپ اسمیر، پزشک شما سلول های دهانه رحم را می گیرد تا در زیر میکروسکوپ علائم سرطان را بررسی کند.

دهانه رحم

دهانه رحم قسمت پایینی رحم است. اسپرم از طریق کانال واژن و دهانه رحم به رحم می رود تا تخمک را بارور کند. در دوران بارداری، دهانه رحم بسته می شود تا کودک در رحم بماند. دهانه رحم هنگام زایمان باز می شود. هنگامی که باردار نیستید، دهانه رحم شما مخاط ایجاد می کند تا باکتری های عامل عفونت را از بدن خارج کند.

شرایط انجام تست پاپ اسمیر

پزشک آزمایش پاپ اسمیر را به عنوان بخشی از معاینه لگن انجام می دهند. این تست موارد زیر را بررسی می کند:

سرطان دهانه رحم.

سلول های بالقوه پیش سرطانی در دهانه رحم

ویروس پاپیلومای انسانی ، لازم به ذکر است که برای بررسی دقیق HPV تنها باید تست  HPV انجام شود.

تفاوت بین معاینه لگن و تست پاپ اسمیر چیست؟

در طول معاینه لگن، پزشک شما رحم، تخمدان‌ها و سایر قسمت‌های دستگاه تناسلی زنانه را معاینه می‌کند. این معاینه به پزشک شما کمک می کند تا عفونت ها، مشکلات و انواع خاصی از سرطان را شناسایی کند. ارائه دهنده شما همچنین ممکن است تست های STD را در طول معاینه لگن انجام دهد. لازم به ذکر است که، معاینه لگن همیشه شامل تست پاپ اسمیر نمی شود.

تفاوت بین تست پاپ اسمیر و تست HPV

آزمایش HPV انواع خاصی از ویروس را که خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می دهد، بررسی می کند.

پزشک می تواند تست HPV و تست پاپ را همزمان با استفاده از مراحل مشابه انجام دهد.

تست پاپ اسمیر می تواند بیماری های مقاربتی را تشخیص دهد؟

آزمایش پاپ اسمیر نمی تواند بیماری های مقاربتی را تشخیص دهد. برای آزمایش بیماری هایی مانند کلامیدیا یا سوزاک، پزشک شما نمونه ای از مایع دهانه رحم می گیرد. مایع مشابه سلول های دهانه رحم نیست. آزمایش خون همچنین می تواند برخی از بیماری های مقاربتی را شناسایی کند.

شرایط انجام تست پاپ اسمیرزمان انجام تست پاپ اسمیر

زنان باید از سن ۲۱ سالگی شروع به انجام آزمایش پاپ اسمیر و از ۳۰ سالگی آزمایش HPV کنند. اینکه چند وقت یکبار این آزمایش را انجام دهید به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله سن، سابقه سلامتی و نتایج آخرین پاپ یا HPV شما. اکثر بانوان بعد از 65 سالگی نیازی به آزمایش پاپ اسمیر ندارند.

هیستروسکوپی و پاپ اسمیر

هیسترکتومی یک روش جراحی برای برداشتن رحم است. هیسترکتومی جزئی رحم را خارج می کند اما دهانه رحم را حذف نمی کند.در نتیجه شما هنوز در معرض خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم هستید و نیاز به آزمایش پاپ اسمیر دارید.

برخی از افراد به دلیل تشخیص سرطان، هیسترکتومی کامل انجام می دهند. در این صورت، برای بررسی تغییراتی که ممکن است نشان دهنده عود سرطان باشد، به پاپ اسمیر نیاز است. اگر برای درمان یک مشکل غیرسرطانی، مانند فیبروم رحم، هیسترکتومی کامل انجام داده اید، احتمالاً نیازی به پاپ اسمیر ندارید.

26 دسامبر

دلایل ناباروری زنان

دلایل ناباروری زنان

حدود 30 درصد از مشکلات باروری در زنان نشات می گیرد.مشکلات باروری زنان شامل تخمک گذاری نامنظم، انسداد لوله های فالوپ و ناهنجاری های رحم مانند فیبروم و اندومتریوز است.

گزینه های درمانی شامل جراحی، درمان هورمونی و IVF (لقاح آزمایشگاهی) است. باروری زمانی آغاز می شود که تخمک یک زن توسط اسپرم مرد بارور شود. تخمک گذاری حدود 14 روز قبل از شروع دوره قاعدگی اتفاق می افتد، زمانی که یک تخمک از یکی از تخمدان ها آزاد می شود.

شانس بارور شدن یک زوج جوان بارور تقریباً یک در 5 در ماه است. تا زمانی که یک زوج برای باردار شدن به مدت یک سال ناموفق باشند، می توان گفت دچار مشکل باروری هستند.

 

مشکلات باروری در زنان

تقریباً 15 درصد از زوج ها مشکلات باروری را تجربه می کنند. در بیشتر موارد می توان با فناوری های نوین در حوزه زنان، به درمان ناباروری زوج ها کمک کرد.

از آنجایی که افراد نسبت به گذشته دیرتر بچه دار می شوند، ناباروری ناشی از افزایش سن بر تعداد فزاینده ای از زنان و مردان تأثیر می گذارد.

دلایل ناباروری زنان

علل ناباروری زنان

ناباروری زنان می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

مشکلات تخمک گذاری

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

مشکلات لوله های فالوپ

مشکلات مربوط به رحم

اندومتریوز

مشکلات تخمک گذاری باعث ناباروری زنان می شود

چرخه قاعدگی توسط چندین غده و هورمون های آنها با هماهنگی کار می کند. برای تخمک گذاری، بخشی از مغز به نام هیپوتالاموس، غده هیپوفیز مجاور را وادار می کند تا هورمون هایی ترشح کند که تخمدان ها را برای رسیدن تخمک تحریک می کند. پریودهای نامنظم یا غایب نشان می دهد که تخمک گذاری ممکن است نامنظم باشد.

سن زن یک عامل مهم باروری است. شانس بارداری برای یک زن 40 ساله تنها 5 درصد در هر سیکل قاعدگی است.

سندرم تخمدان پلی کیستیک نیز باعث ناباروری می شود.در زمان تخمک گذاری، تخمدان ها کیست هایی به نام فولیکول تولید می کنند. به طور معمول، یک فولیکول بالغ می شود تا تخمک آزاد شود. در سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، فولیکول‌ها نمی‌رسند، در عوض کیست‌های کوچکی در حاشیه تخمدان‌ها تشکیل می‌دهند که اغلب هورمون‌های جنسی مردانه را آزاد می‌کنند. این بدان معنی است که تخمک گذاری و قاعدگی زن نامنظم است یا اصلاً اتفاق نمی افتد.

مشکلات لوله های فالوپ علل دیگر ناباروری زنان است . اسپرم تخمک را در مسیر خود به سمت لوله فالوپ بارور می کند. لوله فالوپ مسدود شده ممکن است مانع از پیشرفت تخمک شود و از برخورد آن با اسپرم جلوگیری کند.

مشکلات رحم باعث ناباروری زنان می شود!

تخمک بارور شده در پوشش داخلی رحم قرار می گیرد. برخی از مشکلات رحمی که می توانند لانه گزینی را مختل کنند عبارتند از:

فیبروم، تومورهای غیر بدخیم داخل رحم

پولیپ، رشد بیش از حد آندومتر که می تواند به دلیل وجود فیبروم ایجاد شود.

مشکلات دهانه رحم و ناباروری زنان

در بالای واژن، گردن یا ورودی رحم قرار دارد که دهانه رحم نامیده می شود. اسپرم انزال شده باید از طریق دهانه رحم عبور کند تا به رحم و لوله های فالوپ برسد.

مخاط دهانه رحم در حوالی زمان تخمک گذاری معمولاً رقیق و آبکی است. با این حال، در برخی از زنان، مخاط دهانه رحم غلیظ است و این می تواند اسپرم را مختل کند.

اندومتریوز و ناباروری زنان

آندومتریوز به معنی آن است که در پوششی در داخلی رحم  به تمام نواحی مجاور سرایت می کند و باعث ایجاد پوششی در لوله و رحم می شود.  این می تواند به لوله های فالوپ و تخمدان ها آسیب برساند و بر حرکت تخمک و اسپرم تأثیر بگذارد.

حتی اگر لوله های فالوپ و تخمدان ها آسیب نبینند، اندومتریوز می تواند بر لقاح، رشد جنین و لانه گزینی تأثیر بگذارد.​

20 دسامبر

عوارض بعد از زایمان

عوارض بعد از زایمان

عوارض بعد از زایمان چیست؟ چگونه می توان از بروز این عوارض جلوگیری کرد. اکنون که زایمان کرده اید، ممکن است عوارضی را تجربه کنید که نیاز به کنترل و پیشگیری دارد. دکتر الهام امام جمعه متخصص زنان در تهران در ادامه به بررسی این موارد می پردازد.

علائم پس از زایمان چقدر طول می کشد؟

شش هفته اول پس از تولد به عنوان دوره نقاهت پس از زایمان شناخته می شود که به عنوان سه ماهه چهارم نیز شناخته می شود، این دوره زمانی است که بدن شما پس از زایمان بهبود می یابد و برای شیردهی آماده است.

اگر دوست دارید بدنتان دوباره احساس طبیعی کند، به یاد داشته باشید که علائم پس از زایمان طبیعی یا سزارین برای همیشه باقی نمی مانند و اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کاهش ناراحتی خود انجام دهید.

عوارض بعد از زایمان

مهمترین علائم پس از زایمان که ممکن است تجربه کنید:

علائم پس از زایمان شما به نوع زایمانی که داشتید (آسان یا سخت، واژینال یا سزارین) و سایر عوامل فردی و اینکه آیا این اولین نوزاد شماست یا خیر بستگی دارد.

خونریزی واژینال

خونریزی پس از زایمان بخشی طبیعی از روند زایمان است. بدن شما در حال خلاص شدن از شر خون، بافت و مخاط اضافی است که در دوران بارداری رحم شما را پوشانده است.

سه تا 10 روز منتظر یک جریان قرمز روشن و سنگین باشید تا اینکه در نهایت کاهش یابد و رنگ آن از قرمز روشن به صورتی تغییر کند و در نهایت سفید یا زرد شود. برای مقابله با خونریزی خفیف و لکه بینی تا شش هفته آماده باشید.

گرفتگی شکم

از آنجایی که رحم شما به اندازه طبیعی خود کوچک می شود، احتمالاً از هفت تا 10 روز درد و گرفتگی دارید که در روزهای دوم تا سوم پس از زایمان شدت بیشتری دارد.

شما می توانید برای کاهش درد، یک پد حرارتی را روی شکم قرار دهید، این می تواند به تسکین ناراحتی کمک کند. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، مانند ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم ، انتخاب های بی خطری برای مادران شیرده هستند.

درد پرینه

بیرون راندن نوزاد می تواند سبب درد پرینه شود. این ناحیه بین فرج و مقعد است و ممکن است تحت فشار متورم یا پاره شود. در شرایط خاص، لازم است متخصص زنان آن بافت را برش دهد تا راه را برای ورود کودک شما به دنیا باز کند. بهبودی ممکن است تا یک هفته طول بکشد و ممکن است هفته‌ها درد داشته باشید.

یبوست

ممکن است چند روز طول بکشد تا حرکات منظم روده از سر گرفته شود. دستگاه گوارش شما ممکن است بعد از زایمان کند باشد و ممکن است پس از بیرون راندن نوزاد، احساس اجابت مزاج نداشته باشید. نه تنها شکم شما ضعیف است، بلکه ممکن است ذهن شما درگیر ترس از تشدید درد پرینه یا ایجاد هموروئید باشد.

هموروئید

زور زدن برای بیرون راندن نوزاد (یا دفع اولین مدفوع بعد از زایمان) می تواند باعث تورم دردناک سیاهرگ های داخل و اطراف راست روده یا مقعد شود. اگر قبلاً هموروئید دارید، تمام این فشارها می تواند مشکل را تشدید کند.

درد نوک سینه

درد نوک پستان برای مادران بعد از زایمان خصوصا در دوران شیردهی بسیار رایج است. نوک سینه های ترک خورده می توانند باعث ایجاد میکروب هایی شوند که منجر به ورم پستان می شوند. این عفونت سینه می تواند باعث تب، قرمزی و درد عضلانی و سینه شود. در صورتی که این درد تشدید می شود، باید با متخصص زنان خود برای درمان مشورت کنید.

11 دسامبر

درمان خونریزی غیر طبیعی رحم

خونریزی غیر طبیعی رحم

درمان خونریزی غیر طبیعی رحم چیست؟ خونریزی غیرطبیعی رحمی (AUB) خونریزی نامنظم از رحم است که طولانی تر یا شدیدتر از حد معمول است یا در زمان معمول این خونریزی رخ نمی دهد. به عنوان مثال، ممکن است در طول قاعدگی یا در بین قاعدگی خونریزی شدید داشته باشید.

خونریزی غیرطبیعی رحم دلایل زیادی دارد. گاهی اوقات به دلیل تغییرات در سطح هورمون ایجاد می شود. همچنین می تواند ناشی از مشکلاتی مانند رشد در رحم یا مشکلات لخته شدن باشد و یا در برخی موارد علت خونریزی مشخص نیست.

 

خونریزی های غیر طبیعی چقدر خطرناک هستند؟

خونریزی های غیر طبیعی بالای سن 40 سال، باید جدی تلقی شود. درست است که علت ایجاد خیلی از خونریزی های غیر طبیعی ممکن است، اختلالات هورمونی باشد، اما فراموش نکنید که اولین علامت سرطان های دهانه رحم، سرطان های آندومتر و رحم، خونریزی های غیر طبیعی است و شاید بیمار نیاز داشته باشد در چنین مواردی حتما بررسی از داخل رحم یا آندومتر انجام شود.

خونریزی در دوران بارداری یک مشکل متفاوت است. اگر باردار هستید و خونریزی از واژن دارید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.

درمان خونریزی غیر طبیعی رحم

علائم خونریزی های غیر طبیعی

در صورت داشتن یک یا چند مورد از علائم زیر ممکن است، خونریزی غیرطبیعی رحم داشته باشید:

شما بیشتر از هر 21 روز پریود می شوید یا با فاصله زمانی بیشتر از 35 روز. یک سیکل قاعدگی طبیعی بالغین 21 تا 35 روز طول می کشد. سیکل طبیعی نوجوان 21 تا 45 روز است.

دوره قاعدگی شما بیش از 7 روز (به طور معمول 4 تا 6 روز) طول می کشد.

خونریزی شما شدیدتر از حد طبیعی است. اگر لخته‌های خون  زیادی دارید، و هر ساعت به مدت 2 ساعت یا بیشتر از پدها یا تامپون‌های معمولی خود را خیس می‌کنید، خونریزی شما شدید تلقی می‌شود و باید با متخصص زنان خود تماس بگیرید.

راه های تشخیص خونریزی غیر طبیعی رحم

قبل از اینکه پزشک علت خونریزی غیرطبیعی رحم را پیدا کند، ابتدا باید مطمئن شود که خونریزی واژینال ناشی از بارداری یا سقط جنین نیست.

پزشک شما در مرحله اول در رابطه با مدت زمان این اختلال سوال می پرسد. همچنین ممکن است معاینه لگن، آزمایش ادرار، آزمایش خون و احتمالاً سونوگرافی تجویز کند. این آزمایشات به پزشک شما کمک می کند تا علل دیگر علائم شما را بررسی کند. همچنین ممکن است یک نمونه کوچک (بیوپسی) از بافت رحم شما برای آزمایش بگیرد.

چگونه درمان می شود؟

راه های زیادی برای کمک به درمان آن وجود دارد. برخی از درمان ها، برای بازگرداندن چرخه قاعدگی به حالت عادی هستند. برخی دیگر برای کاهش خونریزی یا توقف پریودهای ماهانه استفاده می شوند. هر درمان برای برخی از زنان موثر است اما برای برخی دیگر نه. درمان ها عبارتند از:

هورمون ها، مانند قرص پروژسترون یا قرص ضد بارداری روزانه (پروژسترون و استروژن). این هورمون ها به کنترل چرخه قاعدگی و کاهش خونریزی و گرفتگی کمک می کنند.

استفاده از IUD لوونورژسترل که هورمونی شبیه پروژسترون را در رحم ترشح می کند. این کار ضمن جلوگیری از بارداری، خونریزی را کاهش می دهد.

هیستروسکوپی برای برداشتن پولیپ یا فیبروم.

جراحی، مانند ابلیشن آندومتر یا هیسترکتومی، زمانی که سایر درمان‌ها جواب نمی‌دهند.

گاهی این خونریزی ها، ممکن است برای زنی که به یائسگی نزدیک می شود مشکلی نداشته باشد. برخی از نوجوانان در دوره هایی، خونریزی واژینال نامنظم دارند. این معمولاً با گذشت زمان و  با یکنواخت شدن سطح هورمون ها بهتر می شود.

04 دسامبر

درمان افتادگی رحم بدون جراحی

درمان افتادگی رحم بدون جراحی

درمان افتادگی رحم بدون جراحی امکان پذیر است؟ رحم عضوی از دستگاه تناسلی زنانه است. شکل آن مانند گلابی وارونه است و در داخل لگن قرار دارد. رحم، مثانه و روده توسط یک ماهیچه ای که بین دنبالچه و استخوان شرمگاهی در داخل لگن قرار دارد، حمایت می شود. این ماهیچه ها به عنوان عضلات کف لگن یا عضلات بالابرنده آنی شناخته می شوند. رباط ها و بافت همبند نیز، رحم و اندام های لگن را در جای خود معلق می کنند. اگر این ماهیچه ها یا بافت های همبند ضعیف یا آسیب ببینند، رحم می تواند به داخل واژن بیفتد، که به عنوان پرولاپس شناخته می شود.

علل شایع افتادگی رحم شامل زایمان طبیعی، چاقی، سرفه های شدید، فشار بر روی توالت و تغییرات هورمونی پس از یائسگی است که می تواند به ساختارهای حمایت کننده اندام لگن آسیب برساند. درمان خط اول باید، شامل تمرینات تقویت عضلات کف لگن باشد که توسط پزشک متخصص آموزش داده می شود.

پساری را می توان برای حمایت از رحم و کاهش علائم مرتبط با افتادگی قرار داد. تمرینات کف لگن زمانی که پساری در جای خود قرار دارد بسیار مفید است. در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی افتادگی رحم باشد.

درمان افتادگی رحم بدون جراحی

علائم افتادگی رحم

علائم افتادگی رحم عبارتند از:

احساس سنگینی و فشار در واژن

یک توده یا برآمدگی مشخص در داخل واژن

برآمدگی بیرون زده از واژن

رابطه جنسی دردناک

درجات افتادگی رحم

افتادگی رحم در مراحلی توصیف می‌شود که نشان می‌دهد چقدر پایین آمده است. سایر اندام های لگنی (مانند مثانه یا روده) نیز ممکن است به داخل واژن افتادگی داشته باشند. چهار دسته از افتادگی رحم عبارتند از:

مرحله  اول:رحم در نیمه بالایی واژن قرار دارد.

مرحله دوم: رحم تقریباً تا دهانه واژن پایین آمده است.

مرحله سوم: رحم از واژن بیرون زده است.

مرحله  پیشرفته: رحم به طور کامل از واژن خارج شده است.

علل افتادگی رحم

کف لگن و بافت‌های همبند پشتیبان آن می‌توانند به طرق مختلف ضعیف یا آسیب ببینند، از جمله:

بارداری، به خصوص در مورد چند قلو (مانند دوقلو یا سه قلو)

زایمان واژینال، به خصوص اگر نوزاد بزرگ باشد یا اگر یک فاز فشار دادن طولانی مدت وجود داشت.

چاقی

یبوست

سطوح پایین هورمون جنسی استروژن پس از یائسگی

سرفه شدید همراه با شرایطی مانند برونشیت مزمن یا آسم

فیبروم ها

در موارد نادر، تومور لگن.

درمان افتادگی رحم بدون جراحی

درمان‌های افتادگی رحم شامل گزینه‌های جراحی و غیرجراحی است که انتخاب آن‌ها به سلامت عمومی، شدت وضعیت و برنامه‌ریزی برای بارداری آینده بستگی دارد. گزینه های درمانی عبارتند از:

تمرینات کف لگن

پساری واژن

جراحی واژن

تمرینات کف لگن

افتادگی رحم در مرحله اول و دوم را می توان با تمرینات عضلات کف لگن یا ورزش کگل بهبود بخشید، اما باید به درستی انجام شوند و به اندازه کافی برای تقویت عضلات تمرین شود.

آشنایی با عضلات واژن، مجرای ادرار و مقعد به شما شانس بیشتری برای انجام صحیح تمرینات می دهد.

پساری واژن

پساری وسیله ای انعطاف پذیر است که می تواند برای حمایت از رحم در واژن نصب شود. اشکال و اندازه های مختلف پساری وجود دارد که می تواند توسط یک متخصص زنان  تجویز شود.پساری واژن می تواند راه موثری برای کاهش علائم پرولاپس باشد، اما برای همه مناسب نخواهد بود. همراه با تمرینات کف لگن، ممکن است راه حلی غیرجراحی برای مدیریت افتادگی رحم ارائه دهند.

جراحی افتادگی رحم

در موارد متوسط ​​تا شدید، پرولاپس ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. در جراحی لاپاراسکوپی، ابزارها از طریق ناف وارد می شوند. رحم به موقعیت صحیح خود به عقب کشیده می شود و دوباره به رباط های حمایت کننده خود متصل می شود. این عمل را می توان با برش شکمی نیز انجام داد.

اگر علت اصلی پرولاپس رحم مانند چاقی، سرفه یا زور زدن برطرف نشود، ممکن است عمل جراحی با شکست مواجه شود و پرولاپس دوباره عود کند.

29 نوامبر

لاپاراسکوپی و بارداری

لاپاراسکوپی و بارداری

آیا لاپاراسکوپی و بارداری امکان پذیر است؟ لاپاراسکوپی، یک نوع جراحی کم تهاجمی است که اغلب برای بررسی یا درمان مشکلات باروری استفاده می شود، اگرچه برای سایر انواع رایج جراحی شکم یا لگن مانند آپاندکتومی، برداشتن کیسه صفرا، یا قرار دادن نوار معده نیز استفاده میگردد.

لاپاراسکوپی چگونه انجام می شَود؟

 در زمان انجام عمل لاپاراسکوپی، جراح یک برش کوچک در شکم ایجاد می کند. یک لاپاروسکوپ از طریق برش وارد می شود: این یک لوله فیبر نوری نازک و روشن است که حاوی یک دوربین است و به جراح اجازه می دهد داخل شکم شما را ببیند. در برخی موارد، می توان ابزارهای میکروسکوپی را نیز در این لوله قرار داد، یا ممکن است از طریق برش دوم وارد شوند. سپس شکم به آرامی با گاز باد می شود تا اتاق جراح بتواند ببیند و کار کند. با دید واضحی از اندام های تناسلی می توان مشکلات را تشخیص داد و با جراحی ترمیم کرد.جراحی لاپاراسکوپی نسبت به انواع جراحی سنتی با برش های بزرگ آسیب بسیار کمتری برای بدن دارد. بیماران درد، ناراحتی کمتر و زمان بهبودی سریع‌تری را تجربه می‌کنند.

لاپاراسکوپی و بارداری

چگونه از لاپاراسکوپی در زمینه باروری استفاده می شود؟

بسیاری از زنان به دلیل ناباروری فاکتور لگنی، در باردار شدن مشکل دارند، این به این معنی است که یک مشکل فیزیکی در لگن و دستگاه تناسلی آنها وجود دارد که آن ها را از باردار شدن باز می دارد. مسائل مختلفی وجود دارد که می تواند باعث ناباروری فاکتور لگنی شود. بافت اسکار ناشی از عفونت ها، جراحات یا جراحی ها، یا مشکلاتی مانند آندومتریوز، کیست تخمدان، پولیپ یا فیبروم در رحم همگی می توانند بر عملکرد دستگاه تناسلی زن تأثیر بگذارند. از لاپاراسکوپی می توان برای تشخیص مشکلاتی استفاده کرد که اغلب در سونوگرافی قابل مشاهده نیستند. در برخی موارد، پزشک ممکن است بتواند مشکل را در طول عمل درمان یا ترمیم کند.

آیا لاپاراسکوپی و بارداری مانعی برای یکدیگر دارند؟

برای برخی از زنان که تحت لاپاراسکوپی برای برداشتن فیبروم یا ضایعات اندومتریوز، رفع انسداد لوله فالوپ و… اقدام کرده اند، این جراحی در واقع شانس باردار شدن را افزایش می‌دهد. با این حال، مواردی وجود دارد که لاپاراسکوپی ممکن است بر توانایی شما برای باردار شدن تأثیر بگذارد.

فرق عمل لاپاراتومی با عمل جراحی لاپاراسکوپی چیست؟

در بعضی موارد میتوان به جای عمل جراحی لاپاراتومی عمل لاپاراسکوپی را انجام داد، عمل لاپاراتومی برش های بزرگتری روی شکم ایجاد میکند و خطراتی را به دنبال دارد. مزایای عمل جراحی لاپاراسکوپی بجای عمل لاپاراتومی این هست که خطری به دنبال ندارد، به دور از استرس است، هزینه کمتری دارد، نیازی به بستری شدن طولانی ندارد، برش کوچکی دارد، خونریزی آن جزئی است.
در عمل جراحی لاپاراسکوپی، بیهوشی عمومی زده میشود و بیمار طی عمل بیهوش است،چیزی حس نمیکند و در برخی موارد فقط قسمت مورد نظر را بی حس میکنند و در بیداری عمل انجام میشود. جراح شکاف هایی به طول ۲ الی ۴ سانت را برش میدهد و لوله نازکی به نام کونالا را وارد شکم کرده و شکم را پر از کربن دی اکسید میکند و دکتر میتواند تمام اجزای شکم را به طور زنده و هرچه هست روی مانیتور نگاه کند و بعد از اتمام عمل، شکم از گاز کربن دی اکسید خالی شده و برش ها، بخیه و بانداژ می‌شود.

زمان بهبودی بعد از لاپاراسکوپی

اگر می خواهید به طور طبیعی باردار شوید، انجام لاپاراسکوپی می تواند جدول زمانی بارداری شما را مختل کند زیرا ممکن است چند هفته برای بهبودی پس از جراحی نیاز داشته باشید. مقدار کمی درد و نفخ در روزهای بعد از عمل معمول است و باید به بدن خود فرصت استراحت و بهبودی بدهید. به طور کلی، پزشکان توصیه می کنند قبل از شروع مجدد مقاربت و همچنین سایر فعالیت های بدنی مانند ورزش باید صبر کنید تا برش شما به طور کامل بهبود یابد. به بدن خود گوش دهید، استراحت زیادی داشته باشید و تغذیه مناسب، از محل برش خود مراقبت کنید و اگر در حین مقاربت دچار درد شدید، توقف کنید و چند روز دیگر به خود فرصت دهید. اگر درد همچنان برای شما مشکل ساز است، با متخصص زنان  خود صحبت کنید.

13 نوامبر

مراحل زایمان طبیعی

مراحل زایمان طبیعی

مراحل زایمان طبیعی چیست؟ تجربه هر زنی از زایمان متفاوت است. هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند که زایمان شما چگونه خواهد بود یا چقدر طول می کشد .اما کارهای زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا خود را آماده کنید و درک اینکه در طول زایمان چه اتفاقی برای بدن و جنین شما می افتد اولین قدم است.

مراحل زایمان طبیعی چیست؟

این مراحل در سه مرحله روشن به جلو حرکت می کند:

مرحله اول: زمانی که انقباضات به تدریج دهانه رحم را که گردن رحم مادر است باز می کند. مرحله اول شامل زایمان زودرس، زایمان فعال و مرحله انتقالی است.

مرحله دوم: زمانی که کودک، خود را به سمت خارج حرکت میکند.

مرحله سوم: زمانی که جفت خارج می شود، بعد از تولد نوزاد، جفت نیز از طریق واژن خارج می شود.

همچنین مرحله ای به نام قبل از زایمان یا مرحله نهفته وجود دارد، این زمانی است که بدن شما برای اولین مرحله زایمان آماده می شود.

مراحل زایمان طبیعی

قبل از زایمان چه اتفاقی می افتد؟

در دوران بارداری، دهانه رحم مادر بسته شده و با مخاط مسدود می شود تا از عفونت جلوگیری شود. دهانه رحم در این زمان بلند و سفت است، که باعث می شود پایه محکمی برای رحم باشد.

قبل از اینکه زایمان به درستی شروع شود، دهانه رحم شما باید تغییراتی را تجربه کند. باید به جلو حرکت کند (وضعیت قدامی)، نرم و کوتاه شود.

تغییرات قبل از زایمان ممکن است ساعت ها، روزها یا حتی هفته ها طول بکشد. ممکن است متوجه اتفاقی نشوید، یا ممکن است از انقباضاتی آگاه باشید که ممکن است از نظر شدت، متغیر باشد و خواب شما را مختل کند، حتی اگر زایمان هنوز به درستی انجام نشده باشد.

در مرحله اول زایمان چه اتفاقی می افتد؟

در مرحله اول زایمان، دهانه رحم باید باز شود تا نوزاد به دنیا بیاید. ماهیچه های رحم با هر انقباض سفت می شوند و سپس رها می شوند و به تدریج دهانه رحم را به سمت قسمت پایینی رحم می کشانند.

در مراحل اولیه زایمان، دهانه رحم ممکن است به تدریج باز شود. ممکن است به نظر برسد که اصلاً هیچ تغییری در حال رخ دادن نیست. زایمان زودرس ممکن است آهسته باشد و انقباضات شما ممکن است برای مدت طولانی دوام نیاورند و بین آنها فاصله زیادی ایجاد شود. حتی ممکن است قبل از شروع مجدد برای مدتی متوقف شوند.

وقتی وارد فاز فعال مرحله اول زایمان می شوید، زمانی که دهانه رحم تا حدود 4 سانتی متر گشاد می شود، انقباضات معمولاً طولانی تر، مکرر و قوی تر می شوند.

در پایان مرحله اول، زایمان شما ممکن است بسیار شدیدتر شود. به این مرحله از زایمان، انتقال می گویند. در پایان مرحله اول دهانه رحم شما به طور کامل گشاد می شود یا ممکن است نیاز به فشار آوردن پیدا کنید.

در مرحله دوم زایمان چه اتفاقی می افتد؟

این مرحله ای است که کودک شما به دنیا می آید. در مرحله دوم زایمان، کودک شما شروع به حرکت به سمت پایین واژن می کند.

ممکن است تمایلی به فشار دادن بلافاصله با انقباضات خود نداشته باشید. هنگامی که کودک شما به اندازه کافی پایین آمد که پزشک شما بتواند او را ببیند، در مرحله دوم فعال هستید.در مرحله دوم فعال، فشار سر کودک را به سمت پایین در لگن خود احساس خواهید کرد.

با هر فشار، کودک شما بیشتر از طریق لگن شما حرکت می کند، اما در پایان انقباض، احتمالاً دوباره کمی به عقب می لغزد. این طبیعی است و به عضلات کف لگن شما زمان می دهد تا به تدریج کشیده شوند. هنگامی که نوزاد خود را به دنیا آوردید، مرحله دوم به پایان رسیده است.

در مرحله سوم زایمان چه اتفاقی می افتد؟

مرحله سوم زایمان پس از تولد نوزاد شما شروع می شود و با تحویل جفت و کیسه خالی آب که به جفت چسبیده است، به پایان می رسد.ممکن است تزریقی برای مرحله سوم پیشنهاد شود که به انقباض رحم شما و خارج شدن جفت کمک می کند.به دلیل داروهای مورد استفاده، تزریق ممکن است عوارض جانبی مانند حالت تهوع و استفراغ ایجاد کند.اگر همه چیز در بارداری و زایمان شما خوب پیش رفت، می توانید مرحله سوم فیزیولوژیکی را انتخاب کنید. به این معنی که جفت را بدون تزریق خارج کنید.با مرحله سوم طبیعی، انقباضات شما با شروع مجدد قابل توجه، اما ضعیف تر خواهند بود. جفت از دیواره رحم جدا می شود و به سمت واژن حرکت می کند. لازم به ذکر است که بهتر است هرگونه عمل زیبایی واژن بعد از زایمان انجام شود.

19 اکتبر

زایمان زودرس

زایمان زودرس

زایمان زودرس در چه شرایطی رخ می دهد؟ وقتی نوزاد قبل از هفته 37 بارداری متولد می شود، زایمان زودرس محسوب می شود. هرچه زایمان زودتر باشد، خطرات جدی برای سلامتی نوزاد به دنبال دارد. نوزادان نارس نیاز به نظارت دقیق و مراقبت های ویژه دارند تا به رشد و نمو خارج از رحم مادر کمک کند.

زایمان زودرس چیست؟

نوزاد نارس، نوزادی است که خیلی زود یا حدود سه هفته قبل از موعد مقرر به دنیا می آید. یک دوره طبیعی بارداری (رشد جنین) حدود 40 هفته است. زایمان زودرس در هفته 37 یا زودتر اتفاق می افتد. این تولد زودرس می تواند خطرات جدی برای سلامتی مادر و نوزاد به همراه داشته باشد.

سطوح مختلف زایمان زودرس

زایمان زودرس به چهار دسته تقسیم می شود:

زودرس، متولد هفته 34 تا 36.

متوسط ​​نارس، متولد 32 تا 34 هفته.

خیلی زودرس، قبل از 32 هفته متولد می شود.

بسیار زودرس، قبل از 25 هفته متولد می شود.

بررسی نوزاد نارس از نظر سلامت

نوزادان برای رشد نیاز به یک دوره کامل در رحم مادر دارند. اگر آنها خیلی زود متولد شوند، ممکن است به طور کامل رشد نکنند. این می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند. نوزادان نارس معمولاً دارای مشکلات قلبی، مغزی، ریه یا کبد هستند.

زایمان زودرس

برخی از شایع ترین شرایط سلامتی که بر نوزادان نارس تأثیر می گذارد عبارتند از:

آپنه نارس یا مکث موقتی در تنفس در هنگام خواب.

دیسپلازی ریوی، یا ریه های توسعه نیافته.

خونریزی داخل بطنی یا خونریزی در مغز.

التهاب روده ها، عفونت خون و جریان خون غیرطبیعی در قلب.

نوزادان نارس نیز در معرض خطر بالاتری از چالش های رشدی هستند. آنها ممکن است بعداً در زندگی دچار مشکلات سلامتی شوند.

زایمان زودرس چه خطری برای مادر دارد؟

نوزاد نارس متولد شده می تواند تأثیر عاطفی زیادی بر مادر و کل خانواده داشته باشد. زنانی که زایمان پیش از موعد انجام می دهند بیشتر احتمال دارد دچاراضطراب، افسردگی پس از زایمان، مشکلات ارتباط با نوزادشان و… را تجربه کنند.

شایع ترین علل زایمان زودرس

زایمان پیش از موعد می تواند به طور ناگهانی و بدون علت مشخصی رخ دهد. گاهی متخصص زنان به دلایل پزشکی مجبور به شروع زایمان سزارین زودهنگام می شوند. زنان همچنین می توانند به دلیل موارد زیر زایمان زودرس کنند.

بیماریهای مزمن مانند دیابت یا عفونت.

سوء مصرف مواد مخدر یا الکل.

حاملگی های متعدد، مانند دوقلوها یا سه قلوها.

فشار خون بالا در دوران بارداری.

مشکلات مربوط به رحم یا دهانه رحم آنها.

فاصله بسیار کمی (کمتر از 18 ماه) بین حاملگی ها.

خونریزی واژینال یا عفونت در دوران بارداری.

آیا برخی از زنان بیشتر در معرض خطر زایمان پیش از موعد هستند؟

اگر در معرض خطر زایمان زودرس هستید، ممکن است کاندید سرکلاژ دهانه رحم باشید. این روش جراحی از یک بخیه برای بستن دهانه رحم تا زمان تولد نوزاد استفاده می کند.

نوزادان نارس اغلب نیاز به مراقبت های پزشکی تخصصی در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) دارند. این بخش خاصی از بیمارستان برای نوزادان در شرایط بحرانی است. برخی از نوزادان هفته ها یا ماهها در NICU می مانند.