درمان افتادگی رحم بدون جراحی

درمان افتادگی رحم بدون جراحی امکان پذیر است؟ رحم عضوی از دستگاه تناسلی زنانه است. شکل آن مانند گلابی وارونه است و در داخل لگن قرار دارد. رحم، مثانه و روده توسط یک ماهیچه ای که بین دنبالچه و استخوان شرمگاهی در داخل لگن قرار دارد، حمایت می شود. این ماهیچه ها به عنوان عضلات کف لگن یا عضلات بالابرنده آنی شناخته می شوند. رباط ها و بافت همبند نیز، رحم و اندام های لگن را در جای خود معلق می کنند. اگر این ماهیچه ها یا بافت های همبند ضعیف یا آسیب ببینند، رحم می تواند به داخل واژن بیفتد، که به عنوان پرولاپس شناخته می شود.

علل شایع افتادگی رحم شامل زایمان طبیعی، چاقی، سرفه های شدید، فشار بر روی توالت و تغییرات هورمونی پس از یائسگی است که می تواند به ساختارهای حمایت کننده اندام لگن آسیب برساند. درمان خط اول باید، شامل تمرینات تقویت عضلات کف لگن باشد که توسط پزشک متخصص آموزش داده می شود.

پساری را می توان برای حمایت از رحم و کاهش علائم مرتبط با افتادگی قرار داد. تمرینات کف لگن زمانی که پساری در جای خود قرار دارد بسیار مفید است. در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی افتادگی رحم باشد.

علائم افتادگی رحم

علائم افتادگی رحم عبارتند از:

احساس سنگینی و فشار در واژن

یک توده یا برآمدگی مشخص در داخل واژن

برآمدگی بیرون زده از واژن

رابطه جنسی دردناک

درجات افتادگی رحم

افتادگی رحم در مراحلی توصیف می‌شود که نشان می‌دهد چقدر پایین آمده است. سایر اندام های لگنی (مانند مثانه یا روده) نیز ممکن است به داخل واژن افتادگی داشته باشند. چهار دسته از افتادگی رحم عبارتند از:

مرحله  اول:رحم در نیمه بالایی واژن قرار دارد.

مرحله دوم: رحم تقریباً تا دهانه واژن پایین آمده است.

مرحله سوم: رحم از واژن بیرون زده است.

مرحله  پیشرفته: رحم به طور کامل از واژن خارج شده است.

علل افتادگی رحم

کف لگن و بافت‌های همبند پشتیبان آن می‌توانند به طرق مختلف ضعیف یا آسیب ببینند، از جمله:

بارداری، به خصوص در مورد چند قلو (مانند دوقلو یا سه قلو)

زایمان واژینال، به خصوص اگر نوزاد بزرگ باشد یا اگر یک فاز فشار دادن طولانی مدت وجود داشت.

چاقی

یبوست

سطوح پایین هورمون جنسی استروژن پس از یائسگی

سرفه شدید همراه با شرایطی مانند برونشیت مزمن یا آسم

فیبروم ها

در موارد نادر، تومور لگن.

درمان افتادگی رحم بدون جراحی

درمان‌های افتادگی رحم شامل گزینه‌های جراحی و غیرجراحی است که انتخاب آن‌ها به سلامت عمومی، شدت وضعیت و برنامه‌ریزی برای بارداری آینده بستگی دارد. گزینه های درمانی عبارتند از:

تمرینات کف لگن

پساری واژن

جراحی واژن

تمرینات کف لگن

افتادگی رحم در مرحله اول و دوم را می توان با تمرینات عضلات کف لگن یا ورزش کگل بهبود بخشید، اما باید به درستی انجام شوند و به اندازه کافی برای تقویت عضلات تمرین شود.

آشنایی با عضلات واژن، مجرای ادرار و مقعد به شما شانس بیشتری برای انجام صحیح تمرینات می دهد.

پساری واژن

پساری وسیله ای انعطاف پذیر است که می تواند برای حمایت از رحم در واژن نصب شود. اشکال و اندازه های مختلف پساری وجود دارد که می تواند توسط یک متخصص زنان  تجویز شود.پساری واژن می تواند راه موثری برای کاهش علائم پرولاپس باشد، اما برای همه مناسب نخواهد بود. همراه با تمرینات کف لگن، ممکن است راه حلی غیرجراحی برای مدیریت افتادگی رحم ارائه دهند.

جراحی افتادگی رحم

در موارد متوسط ​​تا شدید، پرولاپس ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. در جراحی لاپاراسکوپی، ابزارها از طریق ناف وارد می شوند. رحم به موقعیت صحیح خود به عقب کشیده می شود و دوباره به رباط های حمایت کننده خود متصل می شود. این عمل را می توان با برش شکمی نیز انجام داد.

اگر علت اصلی پرولاپس رحم مانند چاقی، سرفه یا زور زدن برطرف نشود، ممکن است عمل جراحی با شکست مواجه شود و پرولاپس دوباره عود کند.