بی اختیاری ادرار در زنان جوان

علت بی اختیاری ادرار در زنان جوان چیست؟ از آنجا که شیوع بی اختیاری ادرار با افزایش سن افزایش می یابد، آگاهی از نحوه تشخیص و درمان انواع مختلف بی اختیاری ادرار برای مراقبت از زنان ضروری است. بی اختیاری ادرار یک بیماری تشخیص داده نشده و گزارش نشده با آثار اقتصادی و روانی اجتماعی عمده بر جامعه است. این واقعیت ناگوار برای بسیاری از زنان مبتلا به بی اختیاری ادرار است. بی اختیاری ادراری اغلب به عنوان مشکل زنان مسن یا حوزه زنانی که بچه دار شده اند تصور می شود.اما محققان دریافتند که این بیماری در بین زنان جوان سالم که هرگز باردار نبوده اند رایج است.

انواع بی اختیاری ادرار

کلید تشخیص دقیق بی اختیاری ادرار در نظر گرفتن تمام علل احتمالی در طول ارزیابی اولیه است. اکثر موارد بی اختیاری ادرار تحت یکی از شش زیرگونه اصلی زیر قرار می گیرند: بی اختیاری استرس، مثانه بیش فعال، بی اختیاری مختلط، بی اختیاری سرریز، عدم تداوم یا بدشکلی یا بی اختیاری عملکردی.

بی اختیاری استرسی

بی اختیاری استرس از دست دادن غیر ارادی ادرار در طول افزایش فشار داخل شکمی ناشی از فعالیت هایی مانند سرفه، خنده یا ورزش است. ناهنجاری زمینه ای معمولاً بیش حرکتی مجرای ادراری است که در اثر خرابی تکیه گاههای آناتومیک طبیعی محل اتصال مجرای ادرار و گردن مثانه ایجاد می شود. به طور معمول، افزایش فشار داخل شکمی به طور مساوی در سراسر بدن و گردن مثانه منتقل می شود، اما هنگامی که حمایت ضعیف آناتومیک باعث می شود گردن مثانه در حین فعالیت هایی مانند سرفه یا خنده به خارج از حفره شکمی منتقل شود، افزایش نامتناسب فشار مثانه بر فشار مجرای ادرار منجر به از دست دادن ادرار می شود .

فقدان فشار طبیعی ذاتی در مجرای ادرار، که به عنوان کمبود اسفنکتر داخلی مجرای ادراری شناخته می شود، یکی دیگر از عوامل منجر به بی اختیاری استرس است. افزایش سن، سطح ناکافی استروژن، جراحی واژن قبلی و ضایعات عصبی خاص با عملکرد ضعیف اسفنکتر مجرای ادراری همراه است.

چرا برخی از زنان در سنین جوانی دچار بی اختیاری ادرار می شوند؟

متخصصان گمان می کنند که برخی از زنان مستعد ابتلا به بی اختیاری ادرار هستند، احتمالاً به دلیل ویژگی های خاص ژنتیکی، مانند ضعف کف لگن.ماهیچه های لگن یک نوار شلنگ مانند در قسمت پایین لگن تشکیل می دهند. آنها از مثانه و روده حمایت می کنند و به کنترل دهانه این اندام ها (یعنی حالب و مقعد) کمک می کنند.همچنین برخی از زنان به طور طبیعی کنترل مثانه ضعیفی دارند، احتمالاً به دلیل عدم تعادل هورمونی، و این می تواند در دوران کودکی خود را نشان دهد.

در مطالعات اخیر، زنانی که خیس کردن رختخواب بعد از سن پنج سالگی را گزارش کرده اند، بیشتر در سنین جوانی دچار بی اختیاری ادرار می شوند و این نشان می دهد که ممکن است با هورمون هایی که احتباس مایعات و عملکرد مثانه را کنترل می کنند مشکل داشته باشند.

درمان بی اختیاری ادراری در زنان جوان

معمولاً زنان جوان تا زمان تکمیل خانواده خود تحت عمل جراحی قرار نمی دهند، زیرا روند طبیعی زایمان وضعیت را بدتر می کند اما اکثر بی اختیاری ها را می توان با ورزش یا فیزیوتراپی و تمرینات کگل و مشاوره های متخصص زنان مدیریت کرد.