آرشیو دسته بندی : درمانی

21 فوریه

 سیستوسل مثانه در زنان

 سیستوسل مثانه در زنان

 سیستوسل مثانه در زنان  چه علائمی دارد؟ چگونه می توان از افتادگی مثانه و سیستوسل جلوگیری کرد؟ هنگامی که ماهیچه ها و بافت های مثانه کشیده یا ضعیف می شوند، پشت مثانه می تواند به داخل واژن افتاده و در نتیجه سیستوسل ایجاد شود. سیستوسل که به عنوان افتادگی مثانه  نیز شناخته می شود، اغلب ناراحت کننده است و می تواند باعث مشکلات ادراری شود.

عوامل خطر در سیستوسل مثانه

عواملی که در افزایش خطر ابتلا به افتادگی مثانه نقش دارند عبارتند از:

بلند کردن وسایل سنگین

کشیدگی عضلات در هنگام زایمان

حاملگی چند قلویی

یائسگی

زور زدن مکرر در حین اجابت مزاج

سرفه های مزمن

چاقی

جراحی قبلی لگن

 سیستوسل مثانه در زنان

علائم سیستوسل مثانه در زنان

سیستوسل مثانه چه علائمی همراه با خود دارد؟ زنان با مثانه افتاده ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

احساس سنگینی، پری یا فشار لگن

مثانه دردناک

درد در واژن، لگن، پایین شکم، کشاله ران یا کمر

برآمدگی در واژن که می توان آن را احساس کرد.

بافت بیرون زده از واژن که حساس است یا خونریزی دارد.

تکرر ادرار یا اصرار به ادرار کردن

عدم احساس تسکین مثانه بعد از ادرار

عفونت های مکرر دستگاه ادراری

نشت ادرار (بی اختیاری) یا یبوست

مقاربت دردناک

راه های تشخیص سیستوسل در زنان

متخصص زنان برای درمان و تشخیص آزمایشات مختلفی را انجام می دهد:

از جمله این موارد شامل بررسی، تاریخچه پزشکی

معاینه فیزیکی از جمله معاینه لگن

عکسبرداری با اشعه ایکس

آزمایش Uroflowmetry  که مقدار و سرعت ادرار را اندازه گیری می کند.

در سیستوسکوپی  پزشک قادر است،  تا از طریق یک لوله نازک، داخل مثانه و مجرای ادرار را مشاهده کند.

استفاده از روش فلوروسکوپی، که یک تکنیک رادیولوژیکی برای بررسی بصری مثانه است.

درمان سیستوسل در زنان

بسته به شدت سیستوسل و عوامل دیگر، از جمله سن و سلامتی، اورولوژیست شما یک برنامه درمانی فردی را توصیه می کند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اصلاح فعالیت های روزانه برای جلوگیری از بلند کردن سنگین یا زور زدن که می تواند سیستوسل شما را بدتر کند.

رفتار درمانی مانند تمرینات کگل برای تقویت کف لگن.

درمان جایگزینی استروژن برای تقویت عضلات اطراف واژن و مثانه.

استفاه از پساری، که وسیله ای است که در واژن قرار می گیرد تا مثانه را در جای خود نگه دارد.

جراحی، روشی برای بازگرداندن مثانه به موقعیت قبلی و طبیعی خود.

ترمیم سیستوسل با  با جراحی

در این روش درمان اغلب استفاده از مش مطرح می شود، خوشبختانه روش استفاده از مش برای ترمیم افتادگی اندام های لگنی مانند سیستوسل به خوبی پاسخ داده است.

در طول سال ها، بسیاری از زنان نتایج مطلوبی را با استفاده از مش برای ترمیم افتادگی اندام های لگنی تجربه کرده اند. گزینه هایی برای ترمیم این اختلالات کف لگن بدون استفاده از مش وجود دارد. همانطور که گفته شد، بهترین روش درمان با توجه به شرایط افراد و درجه شدت افتادگی انتخاب می شود، دکتر الهام امام جمعه قبل از انتخاب روش درمان، با بیمار مشاوره کامل را انجام می دهد تا خود بیمار نیز با روش های درمانی آشنا شود و طبق شرایط بیمار درمان آغاز شود

13 فوریه

درمان اختلال قاعدگی

درمان اختلال قاعدگی

بهترین روش درمان اختلال قاعدگی چیست؟چرخه های قاعدگی اغلب باعث انواع علائم ناراحت کننده می شوند که  گاهی تحمل این علائم سخت می شود. سندرم پیش از قاعدگی شامل شایع ترین مشکلات، مانند گرفتگی عضلات و خستگی خفیف است، در مواردی که علائم شدید می شود افراد به دنبال راه حل های درمان اختلال قاعدگی هستند.

اختلالات قاعدگی چیست؟

اختلالات قاعدگی علائم جسمی ویا احساسی آزاردهنده‌ای هستند که درست قبل و در طول قاعدگی، نشان داده می شوند،  از جمله آن ها شامل خونریزی شدید، پریود نشدن و نوسانات خلقی غیرقابل کنترل  است، در حالی که در برخی از زنان دوره های قاعدگی بدون نگرانی و با راحتی سپری می شوند. با این حال، زنان دیگر علائم فیزیکی ویا احساسی بسیاری را درست قبل و در طول قاعدگی تجربه می کنند. این علائم به طور چشمگیری زندگی یک زن را تغییر می دهد، از خونریزی بیش از حد تا چرخه های از دست رفته تا تغییرات خلقی غیرقابل کنترل را شامل می شود. اکثر مشکلات چرخه قاعدگی توضیحات ساده ای دارند و گزینه های درمانی مختلفی برای تسکین علائم وجود دارد. اگر گاهی اوقات احساس خستگی می کنید، علائم خود را با متخصص زنان خود در میان بگذارید. هنگامی که علائم شما به طور دقیق تشخیص داده شد، متخصص می تواند به شما کمک کند تا بهترین روش درمان را انتخاب کنید.

درمان اختلال قاعدگی

علل بروز اختلالات قاعدگی

علائم عبارتند از تحریک پذیری، خستگی، گرفتگی عضلات، درد قفسه سینه، سردرد، کمردرد، آکنه، اسهال، نفخ، بی خوابی، اضطراب، افسردگی، استرس، تغییر میل به غذا و تغییرات خلقی عاطفی. علائم سندرم پیش از قاعدگی می تواند هر ماه و برای هر زن متفاوت باشد. اما دلیلی برای نگرانی نیست،  علائم معمولاً به محض قاعدگی ناپدید می شوند.

خونریزی های شدید در هر دوره

در این حالت خونریزی شدیدتر از حد معمول است. همچنین ممکن است دوره های طولانی تر از میانگین 5-7 روزه را تجربه کنید. چرخه‌های سنگین معمولاً با عدم تعادل هورمونی، به‌ویژه استروژن و پروژسترون آغاز می‌شوند. تغییر در غذا یا ورزش، عفونت های قاعدگی، کم کاری تیروئید، فیبروم، بلوغ و التهاب دهانه رحم از دیگر محرک ها هستند.

دوره های دردناک

برخی از دردها و گرفتگی های جسمی اغلب در زمان شروع دوره پریود رخ می دهد. با این حال، برخی از زنان در طول دوره قاعدگی خود درد شدیدی را تجربه می کنند. در این دوره، درد معمولاً نتیجه یک بیماری زمینه‌ای مانند فیبروم، اندومتریوز و بیماری‌های التهابی لگن است.

عدم قاعدگی

گاهی خانم ها پریود نمی شوند. این وضعیت به نام آمنوره شناخته می شود. دو نوع آمنوره وجود دارد: اولیه و ثانویه.

آمنوره اولیه

در مواردی که یک دختر 16 ساله اولین قاعدگی خود را تجربه نمی کند، به آن آمنوره اولیه می گویند. این ممکن است به دلیل مشکل در غده هیپوفیز، نقص مادرزادی در دستگاه تناسلی یا تاخیر در بلوغ باشد.

آمنوره ثانویه

اگر عادت ماهانه منظم خود را به مدت 6 ماه یا بیشتر از دست بدهید، به این حالت آمنوره ثانویه می گویند. علل آمنوره ثانویه در بزرگسالان و نوجوانان متفاوت است. در دختران نوجوان، می تواند به دلیل افزایش یا کاهش ناگهانی وزن، بی اشتهایی، تعلیق کنترل بارداری، کیست تخمدان، بارداری یا پرکاری غده تیروئید باشد. در بزرگسالان، می تواند به دلیل بارداری، نارسایی زودرس تخمدان، بیماری التهابی لگن، یائسگی، یا قطع کنترل بارداری ایجاد شود. بنا بر شرایط و علائم هر فرد متخصص زنان درمان های مختلفی را انتخاب می کند.

استحمام در دوران پریود

همانگونه که گفته شد، دوره پریودی به این گونه است که با ترشح هورمون ها دیوارهرحم ضخیم تر شده و برای بارداری آماده میشود اما اگر بارداری صورت نگیرد دیواره داخلی رحم دچار ریزش میشود و تا هفت روز دچار خونریزی همراه با درد میشوید که به این دوران پریودی میگویند.برخی بر این اعتقادند استحمام در هنگام پریودی باعث تنبلی تخمدان و یا کیست میشود که کاملا اشتباه است.
در گذشته به دلیل اینکه حمام ها عمومی بودند و فردی که پریود بود به حمام میرفت می گفتند که احتمال دارد آب خزینه آلوده باشد و به همین دلیل افراد زیادی ممکن بود به عفونت مبتلا شوند اما اکنون حمام ها دیگر عمومی نیست و شرایط فرق کرده است.
اینکه حمام رفتن در دوران پریودی باعث سردی رحم، کیست، نازایی، تنبلی تخمدان، عفونت و خونریزی و درد میشود شایعه و حرف است.حمام رفتن در این دوران بسیار خوب است بدلیل اینکه خروج خون از واژن باعث رشد میکروب ها می شود و با استحمام خود را تمیز کرده و جلوی گرفتن عفونت را میگیریم.

حمام کردن در این دوران باعث آرامش، رفع خستگی و تسکین درد میشود.
از مواد شوینده واژینال و معطر استفاده نکنید و در وان یا کف حمام ننشینید بدلیل اینکه در هنگام پریودی دهانه رحم باز است و امکان ابتلا به عفونت زیاد است.برخی افراد اینطور فکر میکنند که در روزهای خاصی از دوران پریودی باید به حمام بروند در صورتیکه فرقی نمیکند روزهای اول پریودی باشد یا روزهای وسط یا آخر.
رسیدن اب به واژن هیچ خطری ندارد ولی شستشو آن با آب سرد انقباض رحم و درد را به همراه میاورد.
شاید بعضی از خانوم ها فکر کنند با رفتن به حمام خونریزی آن ها قطع میشود در صورتیکه بعضی ها خونریزی خود را دارند و یا میتوانند نداشته باشند یا بعد از حمام دچار لکه بینی شوند یا لکه ها غلیظ تر از خون هستند که هیچ کدام ربطی به حمام رفتن ندارد.

نکات بهداشتی در دوران قاعدگی

استحمام روزانه
تحرک داشتن و انجام ورزش های سبک مانند پیاده روی درد را کاهش میدهد
تعویض مرتب نوار بهداشتی
مصرف آب زیاد
خوردن غذاهای مقوی مانند گوشت، آجیل وماهی و…
استفاده از حوله گرم و مسکن برای تسکین درد
شستشوی واژن با آب ولرم و خشک کردن ناحیه تناسلی با دستمال خشک و تمیز
تغییرات هورمونی باعث جوش و آکنه و… میشود که مرتب باید صورت خود را بشویید
ناحیه تناسلی را از جلو به عقب بشویید تا دچار عفونت نشوید.

استحمام در دوران پریود

فواید استحمام

استحمام نه تنها ضرر ندارد بلکه مفید هم هست:
با پاکیزه شدن بدن از رشد باکتری و قارچ در واژن و کشاله ران و بروز عفونت جلوگیری میکنیم.

باعث آرامش و رفع خستگی و ‌کاهش درد میشود

بوی بد بدن و واژن را از بین میبرد.

چه نکاتی را در حین استحمام باید در نظر بگیرید؟

قبل از خیس شدن خودتان، نوارتان را دور بیندازید.
قبل از استحمام کردن ناحیه تناسلی خود را با آب ولرم بشویید تا از خونی شدن بیشتر کف حمام جلوگیری کنید.
با اب سرد دوش نگیرید زیرا ممکن است درد های شکمی و عضلانی بیشتر شود و رحم دچار انقباض شود‌.
اگر دچار کم خونی هستید در حمام از آب گرم استفاده نکنید چون باعث میشود جریان خون افزایش پیدا کرده و خون زیادتری از دست بدهید که دچار سرگیجتان کند.

چه نکاتی را بعد از استحمام باید در نظر بگیرید؟

در پایان حمام دوباره ناحیه تناسلی خود را بشویید و تا هنگام لباس پوشیدن از حوله کاغذی استفاده کنید تا حوله شما لک نشود.
بعد از استحمام خود را کامل خشک کرده و از نوار جدید استفاده کنید.

25 ژانویه

شرایط انجام تست پاپ اسمیر

شرایط انجام تست پاپ اسمیر

شرایط انجام تست پاپ اسمیرچیست؟ آیا در صورت انجام هیسترکتومی به پاپ اسمیر نیاز است؟ پاپ اسمیر ابزاری برای غربالگری سرطان دهانه رحم است. این آزمایش می‌تواند سلول‌های غیرطبیعی دهانه رحم را قبل از سرطانی شدن تشخیص دهد. پزشک اغلب آزمایش های HPV را در طی آزمایش پاپ اسمیر انجام می دهد تا ویروسی را که خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می دهد بررسی کند. نتیجه نامشخص یا غیر طبیعی پاپ اسمیر، ممکن است نشانه عفونت، سرطان و یا مشکل دیگری باشد.

شرایط انجام تست پاپ اسمیر

تست پاپ اسمیر چیست؟

آزمایش پاپ اسمیر سرطان دهانه رحم را غربالگری می کند. این آزمایش سلول های غیرطبیعی دهانه رحم را که سرطانی هستند یا پتانسیل سرطانی شدن را دارند بررسی می کند. در طی آزمایش پاپ اسمیر، پزشک شما سلول های دهانه رحم را می گیرد تا در زیر میکروسکوپ علائم سرطان را بررسی کند.

دهانه رحم

دهانه رحم قسمت پایینی رحم است. اسپرم از طریق کانال واژن و دهانه رحم به رحم می رود تا تخمک را بارور کند. در دوران بارداری، دهانه رحم بسته می شود تا کودک در رحم بماند. دهانه رحم هنگام زایمان باز می شود. هنگامی که باردار نیستید، دهانه رحم شما مخاط ایجاد می کند تا باکتری های عامل عفونت را از بدن خارج کند.

شرایط انجام تست پاپ اسمیر

پزشک آزمایش پاپ اسمیر را به عنوان بخشی از معاینه لگن انجام می دهند. این تست موارد زیر را بررسی می کند:

سرطان دهانه رحم.

سلول های بالقوه پیش سرطانی در دهانه رحم

ویروس پاپیلومای انسانی ، لازم به ذکر است که برای بررسی دقیق HPV تنها باید تست  HPV انجام شود.

تفاوت بین معاینه لگن و تست پاپ اسمیر چیست؟

در طول معاینه لگن، پزشک شما رحم، تخمدان‌ها و سایر قسمت‌های دستگاه تناسلی زنانه را معاینه می‌کند. این معاینه به پزشک شما کمک می کند تا عفونت ها، مشکلات و انواع خاصی از سرطان را شناسایی کند. ارائه دهنده شما همچنین ممکن است تست های STD را در طول معاینه لگن انجام دهد. لازم به ذکر است که، معاینه لگن همیشه شامل تست پاپ اسمیر نمی شود.

تفاوت بین تست پاپ اسمیر و تست HPV

آزمایش HPV انواع خاصی از ویروس را که خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می دهد، بررسی می کند.

پزشک می تواند تست HPV و تست پاپ را همزمان با استفاده از مراحل مشابه انجام دهد.

تست پاپ اسمیر می تواند بیماری های مقاربتی را تشخیص دهد؟

آزمایش پاپ اسمیر نمی تواند بیماری های مقاربتی را تشخیص دهد. برای آزمایش بیماری هایی مانند کلامیدیا یا سوزاک، پزشک شما نمونه ای از مایع دهانه رحم می گیرد. مایع مشابه سلول های دهانه رحم نیست. آزمایش خون همچنین می تواند برخی از بیماری های مقاربتی را شناسایی کند.

شرایط انجام تست پاپ اسمیرزمان انجام تست پاپ اسمیر

زنان باید از سن ۲۱ سالگی شروع به انجام آزمایش پاپ اسمیر و از ۳۰ سالگی آزمایش HPV کنند. اینکه چند وقت یکبار این آزمایش را انجام دهید به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله سن، سابقه سلامتی و نتایج آخرین پاپ یا HPV شما. اکثر بانوان بعد از 65 سالگی نیازی به آزمایش پاپ اسمیر ندارند.

هیستروسکوپی و پاپ اسمیر

هیسترکتومی یک روش جراحی برای برداشتن رحم است. هیسترکتومی جزئی رحم را خارج می کند اما دهانه رحم را حذف نمی کند.در نتیجه شما هنوز در معرض خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم هستید و نیاز به آزمایش پاپ اسمیر دارید.

برخی از افراد به دلیل تشخیص سرطان، هیسترکتومی کامل انجام می دهند. در این صورت، برای بررسی تغییراتی که ممکن است نشان دهنده عود سرطان باشد، به پاپ اسمیر نیاز است. اگر برای درمان یک مشکل غیرسرطانی، مانند فیبروم رحم، هیسترکتومی کامل انجام داده اید، احتمالاً نیازی به پاپ اسمیر ندارید.

19 ژانویه

سندروم پیش از قاعدگی

سندروم پیش از قاعدگی

سندرم پیش از قاعدگی  طیف گسترده ای از علائم شدید و عود کننده را توصیف می کند که از چند روز تا دو هفته قبل از پریود شما رخ می دهد.سندرم پیش از قاعدگی تا 75 درصد از زنان را در سنین باروری تحت تأثیر قرار می دهد، اگرچه تنها 20 تا 40 درصد آنها، در نتیجه مشکل دارند.

علائم سندرم پیش از قاعدگی می تواند در هر زمانی بین بلوغ و یائسگی ظاهر شود، اما شایع ترین سنی که برای شروع مشکل ایجاد می شود، اواخر دهه 20 تا اوایل 30 سالگی است.

علائم سندرم پیش از قاعدگی ممکن است با افزایش سن و استرس بدتر شوند، اگرچه دلایل اصلی آن به خوبی شناخته نشده است. حتی زنانی که هیسترکتومی انجام داده اند، اگر حداقل یک تخمدان عملکردی باقی مانده باشد، می توانند این علائم را تجربه کنند.

 زنانی که در برابر بیماری های افسردگی، اختلال هراس، سایر اختلالات روانپزشکی یا شرایط پزشکی مزمن آسیب پذیر هستند نیز ممکن است مستعد ابتلا به سندروم پیش از قاعدگی باشند. وراثت نیز ممکن است نقش داشته باشد، اگر مادر یا خواهر شما از علائم پیش از قاعدگی رنج می برد، ممکن است شما نیز آن را تجربه کنید.

سندروم پیش از قاعدگی

علائم سندروم پیش از قاعدگی

شایع ترین علائم عبارتند از تحریک پذیری، حساسیت سینه ها، خستگی، تغییر اشتها، نفخ، نوسانات خلقی، اضطراب، خلق افسرده و غیره.

علت علائم قبل از قاعدگی

به نظر می رسد این سندروم ناشی از حساسیت به افزایش و کاهش سطح هورمون های استروژن و پروژسترون است که ممکن است بر مواد شیمیایی مغز از جمله سروتونین تأثیر بگذارد، ماده ای که تأثیر زیادی بر خلق و خو دارد. تغییرات رژیم غذایی و ورزش ممکن است به کاهش ناراحتی علائم قاعدگی کمک کند.

یکی از مهم ترین راهبردها برای مقابله با ناراحتی قبل از قاعدگی این است که از هر الگویی که علائم شما پیروی می کند آگاه باشید. هرچه بیشتر از علائم خود آگاه باشید، برای مثال، چه زمانی شروع می شود و چه زمانی متوقف می شود و چه چیزی برای تسکین آنها بهتر عمل می کند؟ بهتر می توانید استراتژی هایی برای تشخیص و مقابله با آنها ایجاد کنید.

تشخیص

هیچ آزمایش خاصی برای تعیین اینکه آیا شما از سندروم پیش از قاعدگی رنج می برید وجود ندارد، و تشخیص ممکن است کمی طول بکشد زیرا علائم بسیار متنوع هستند. اما ویژگی های خاصی وجود دارد که متخصص زنان در نظر می گیرد. از جمله،علائم باید از این الگوی کلی پیروی کنند:

با پیشرفت چرخه شما، شدت آنها افزایش می یابد.

علائم در مدت چند روز پس از شروع دوره قاعدگی بهبود می یابند.

علائم حداقل برای دو تا سه سیکل قاعدگی متوالی وجود دارند.

بیش از 150 علامت فیزیکی و رفتاری ممکن است با PMS  یا سندروم پیش از قاعدگی مرتبط باشد. شایع ترین آنها تحریک پذیری و اضطراب است.

نمودار یا چک لیست علائم قبل از قاعدگی رایج ترین روشی است که برای ارزیابی علائم سیکل قاعدگی استفاده می شود. با استفاده از این ابزار، شما و متخصص زنان می توانید نوع و شدت علائم خود و همچنین زمان بروز آنها را برای شناسایی الگویی که ممکن است نشان دهنده علائمی باشد، ردیابی کنید.

15 ژانویه

واکسن HPV بعد از ابتلا

واکسن HPV بعد از ابتلا

آیا واکسن HPV بعد از ابتلا نیز توصیه می شود؟ این واکسن در چند دوز تزریق می شود؟ خیلی از افراد در زمان مراجعه به پزشک در رابطه با قیمت واکسن hpv و فواید آن سوال می پرسند، اگر شما هم اطلاع کافی در رابطه با ویروس hpv ندارید بهتر است ادامه این مطلب را مطالعه کنید.

واکسن های HPV از عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت می کنند.  گروهی از بیش از 200 ویروس مرتبط است که بیش از 40 مورد از آنها از طریق تماس مستقیم جنسی منتقل می شود. در این میان، دو نوع HPV باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شوند و حدود 12 نوع HPV می‌تواند باعث ایجاد انواع خاصی از سرطان شوند، از جمله: سرطان دهانه رحم، مقعد، فرج، واژن و…

واکسن HPV بعد از ابتلا

واکسن اچ پی وی از 9 نوع عفونت جلوگیری می کند:

HPV از نوع 6 و 11 که باعث 90% زگیل تناسلی می شوند.

HPV از نوع 16 و 18، دو HPV پرخطر که باعث حدود 70 درصد سرطان های دهانه رحم و درصد بالاتری از برخی دیگر از سرطان های ناشی از HPV می شوند.

HPV  از نوع 31، 33، 45، 52 و 58، HPV های پرخطر که 10 تا 20 درصد بیشتر از سرطان های دهانه رحم را تشکیل می دهند.

چه کسانی باید واکسیناسیون HPV را دریافت کنند؟

کودکان و بزرگسالان 9 تا 26 سال. واکسیناسیون HPV به طور معمول در سن 11 یا 12 سالگی توصیه می شود. واکسیناسیون را می توان از 9 سالگی شروع کرد. واکسیناسیون HPV برای تمام افراد بالای 26 سال توصیه می شود.

بزرگسالان 27 تا 45 سال. اگرچه واکسن HPV توسط سازمان غذا و داروی آمریکا  برای تزریق تا سن 45 سالگی تایید شده است، اما واکسن HPV برای همه بزرگسالان 27 تا 45 سال توصیه نمی شود. توصیه می شود که پزشکان با بیماران خود در این گروه سنی که قبلاً واکسینه نشده اند، صحبت کنند، که آیا واکسیناسیون HPV برای آنها مناسب است یا خیر.

افرادی که باردار هستند. واکسیناسیون HPV باید تا بعد از بارداری به تعویق بیفتد، اما آزمایش بارداری قبل از واکسیناسیون لازم نیست. لازم به ذکر است که، هیچ مدرکی مبنی بر اینکه واکسیناسیون بر بارداری یا آسیب به جنین تأثیر بگذارد وجود ندارد.

چند دوز واکسن HPV مورد نیاز است؟

واکسن HPV به صورت یک سری واکسن تزریق می شود. بسته به سنی که سری واکسیناسیون شروع می شود، برنامه های دوز متفاوتی را مشخص می کند. کودکانی که سری واکسن را قبل از تولد 15 سالگی خود شروع می کنند فقط به دو دوز برای محافظت کامل نیاز دارند. افرادی که واکسن HPV را در سن 15 سالگی یا بالاتر شروع می کنند و افرادی که دارای شرایط خاصی هستند که سیستم ایمنی را تضعیف می کند، برای محافظت کامل نیاز به سه دوز دارند.

واکسن HPV بعد از ابتلا

متاسفانه با وجود توصیه های مکرر به تزریق واکسن HPV خیلی از افراد واکسینه نشده اند و مبتلا به اچ پی هستند. برای این افراد متخصص زنان قبل از شروع درمان نیز در مرحله اول تزریق واکسن را توصیه می کند، زیرا تزریق واکسن به مقاومت بدن و نحوه درمان بیمار کمک می کند، در نتیجه می توان گفت تزریق واکسن hpv حتی بعد از ابتلا بیمار نیز لازم است.

26 دسامبر

دلایل ناباروری زنان

دلایل ناباروری زنان

حدود 30 درصد از مشکلات باروری در زنان نشات می گیرد.مشکلات باروری زنان شامل تخمک گذاری نامنظم، انسداد لوله های فالوپ و ناهنجاری های رحم مانند فیبروم و اندومتریوز است.

گزینه های درمانی شامل جراحی، درمان هورمونی و IVF (لقاح آزمایشگاهی) است. باروری زمانی آغاز می شود که تخمک یک زن توسط اسپرم مرد بارور شود. تخمک گذاری حدود 14 روز قبل از شروع دوره قاعدگی اتفاق می افتد، زمانی که یک تخمک از یکی از تخمدان ها آزاد می شود.

شانس بارور شدن یک زوج جوان بارور تقریباً یک در 5 در ماه است. تا زمانی که یک زوج برای باردار شدن به مدت یک سال ناموفق باشند، می توان گفت دچار مشکل باروری هستند.

 

مشکلات باروری در زنان

تقریباً 15 درصد از زوج ها مشکلات باروری را تجربه می کنند. در بیشتر موارد می توان با فناوری های نوین در حوزه زنان، به درمان ناباروری زوج ها کمک کرد.

از آنجایی که افراد نسبت به گذشته دیرتر بچه دار می شوند، ناباروری ناشی از افزایش سن بر تعداد فزاینده ای از زنان و مردان تأثیر می گذارد.

دلایل ناباروری زنان

علل ناباروری زنان

ناباروری زنان می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

مشکلات تخمک گذاری

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

مشکلات لوله های فالوپ

مشکلات مربوط به رحم

اندومتریوز

مشکلات تخمک گذاری باعث ناباروری زنان می شود

چرخه قاعدگی توسط چندین غده و هورمون های آنها با هماهنگی کار می کند. برای تخمک گذاری، بخشی از مغز به نام هیپوتالاموس، غده هیپوفیز مجاور را وادار می کند تا هورمون هایی ترشح کند که تخمدان ها را برای رسیدن تخمک تحریک می کند. پریودهای نامنظم یا غایب نشان می دهد که تخمک گذاری ممکن است نامنظم باشد.

سن زن یک عامل مهم باروری است. شانس بارداری برای یک زن 40 ساله تنها 5 درصد در هر سیکل قاعدگی است.

سندرم تخمدان پلی کیستیک نیز باعث ناباروری می شود.در زمان تخمک گذاری، تخمدان ها کیست هایی به نام فولیکول تولید می کنند. به طور معمول، یک فولیکول بالغ می شود تا تخمک آزاد شود. در سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، فولیکول‌ها نمی‌رسند، در عوض کیست‌های کوچکی در حاشیه تخمدان‌ها تشکیل می‌دهند که اغلب هورمون‌های جنسی مردانه را آزاد می‌کنند. این بدان معنی است که تخمک گذاری و قاعدگی زن نامنظم است یا اصلاً اتفاق نمی افتد.

مشکلات لوله های فالوپ علل دیگر ناباروری زنان است . اسپرم تخمک را در مسیر خود به سمت لوله فالوپ بارور می کند. لوله فالوپ مسدود شده ممکن است مانع از پیشرفت تخمک شود و از برخورد آن با اسپرم جلوگیری کند.

مشکلات رحم باعث ناباروری زنان می شود!

تخمک بارور شده در پوشش داخلی رحم قرار می گیرد. برخی از مشکلات رحمی که می توانند لانه گزینی را مختل کنند عبارتند از:

فیبروم، تومورهای غیر بدخیم داخل رحم

پولیپ، رشد بیش از حد آندومتر که می تواند به دلیل وجود فیبروم ایجاد شود.

مشکلات دهانه رحم و ناباروری زنان

در بالای واژن، گردن یا ورودی رحم قرار دارد که دهانه رحم نامیده می شود. اسپرم انزال شده باید از طریق دهانه رحم عبور کند تا به رحم و لوله های فالوپ برسد.

مخاط دهانه رحم در حوالی زمان تخمک گذاری معمولاً رقیق و آبکی است. با این حال، در برخی از زنان، مخاط دهانه رحم غلیظ است و این می تواند اسپرم را مختل کند.

اندومتریوز و ناباروری زنان

آندومتریوز به معنی آن است که در پوششی در داخلی رحم  به تمام نواحی مجاور سرایت می کند و باعث ایجاد پوششی در لوله و رحم می شود.  این می تواند به لوله های فالوپ و تخمدان ها آسیب برساند و بر حرکت تخمک و اسپرم تأثیر بگذارد.

حتی اگر لوله های فالوپ و تخمدان ها آسیب نبینند، اندومتریوز می تواند بر لقاح، رشد جنین و لانه گزینی تأثیر بگذارد.​

11 دسامبر

درمان خونریزی غیر طبیعی رحم

خونریزی غیر طبیعی رحم

درمان خونریزی غیر طبیعی رحم چیست؟ خونریزی غیرطبیعی رحمی (AUB) خونریزی نامنظم از رحم است که طولانی تر یا شدیدتر از حد معمول است یا در زمان معمول این خونریزی رخ نمی دهد. به عنوان مثال، ممکن است در طول قاعدگی یا در بین قاعدگی خونریزی شدید داشته باشید.

خونریزی غیرطبیعی رحم دلایل زیادی دارد. گاهی اوقات به دلیل تغییرات در سطح هورمون ایجاد می شود. همچنین می تواند ناشی از مشکلاتی مانند رشد در رحم یا مشکلات لخته شدن باشد و یا در برخی موارد علت خونریزی مشخص نیست.

 

خونریزی های غیر طبیعی چقدر خطرناک هستند؟

خونریزی های غیر طبیعی بالای سن 40 سال، باید جدی تلقی شود. درست است که علت ایجاد خیلی از خونریزی های غیر طبیعی ممکن است، اختلالات هورمونی باشد، اما فراموش نکنید که اولین علامت سرطان های دهانه رحم، سرطان های آندومتر و رحم، خونریزی های غیر طبیعی است و شاید بیمار نیاز داشته باشد در چنین مواردی حتما بررسی از داخل رحم یا آندومتر انجام شود.

خونریزی در دوران بارداری یک مشکل متفاوت است. اگر باردار هستید و خونریزی از واژن دارید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید.

درمان خونریزی غیر طبیعی رحم

علائم خونریزی های غیر طبیعی

در صورت داشتن یک یا چند مورد از علائم زیر ممکن است، خونریزی غیرطبیعی رحم داشته باشید:

شما بیشتر از هر 21 روز پریود می شوید یا با فاصله زمانی بیشتر از 35 روز. یک سیکل قاعدگی طبیعی بالغین 21 تا 35 روز طول می کشد. سیکل طبیعی نوجوان 21 تا 45 روز است.

دوره قاعدگی شما بیش از 7 روز (به طور معمول 4 تا 6 روز) طول می کشد.

خونریزی شما شدیدتر از حد طبیعی است. اگر لخته‌های خون  زیادی دارید، و هر ساعت به مدت 2 ساعت یا بیشتر از پدها یا تامپون‌های معمولی خود را خیس می‌کنید، خونریزی شما شدید تلقی می‌شود و باید با متخصص زنان خود تماس بگیرید.

راه های تشخیص خونریزی غیر طبیعی رحم

قبل از اینکه پزشک علت خونریزی غیرطبیعی رحم را پیدا کند، ابتدا باید مطمئن شود که خونریزی واژینال ناشی از بارداری یا سقط جنین نیست.

پزشک شما در مرحله اول در رابطه با مدت زمان این اختلال سوال می پرسد. همچنین ممکن است معاینه لگن، آزمایش ادرار، آزمایش خون و احتمالاً سونوگرافی تجویز کند. این آزمایشات به پزشک شما کمک می کند تا علل دیگر علائم شما را بررسی کند. همچنین ممکن است یک نمونه کوچک (بیوپسی) از بافت رحم شما برای آزمایش بگیرد.

چگونه درمان می شود؟

راه های زیادی برای کمک به درمان آن وجود دارد. برخی از درمان ها، برای بازگرداندن چرخه قاعدگی به حالت عادی هستند. برخی دیگر برای کاهش خونریزی یا توقف پریودهای ماهانه استفاده می شوند. هر درمان برای برخی از زنان موثر است اما برای برخی دیگر نه. درمان ها عبارتند از:

هورمون ها، مانند قرص پروژسترون یا قرص ضد بارداری روزانه (پروژسترون و استروژن). این هورمون ها به کنترل چرخه قاعدگی و کاهش خونریزی و گرفتگی کمک می کنند.

استفاده از IUD لوونورژسترل که هورمونی شبیه پروژسترون را در رحم ترشح می کند. این کار ضمن جلوگیری از بارداری، خونریزی را کاهش می دهد.

هیستروسکوپی برای برداشتن پولیپ یا فیبروم.

جراحی، مانند ابلیشن آندومتر یا هیسترکتومی، زمانی که سایر درمان‌ها جواب نمی‌دهند.

گاهی این خونریزی ها، ممکن است برای زنی که به یائسگی نزدیک می شود مشکلی نداشته باشد. برخی از نوجوانان در دوره هایی، خونریزی واژینال نامنظم دارند. این معمولاً با گذشت زمان و  با یکنواخت شدن سطح هورمون ها بهتر می شود.

04 دسامبر

درمان افتادگی رحم بدون جراحی

درمان افتادگی رحم بدون جراحی

درمان افتادگی رحم بدون جراحی امکان پذیر است؟ رحم عضوی از دستگاه تناسلی زنانه است. شکل آن مانند گلابی وارونه است و در داخل لگن قرار دارد. رحم، مثانه و روده توسط یک ماهیچه ای که بین دنبالچه و استخوان شرمگاهی در داخل لگن قرار دارد، حمایت می شود. این ماهیچه ها به عنوان عضلات کف لگن یا عضلات بالابرنده آنی شناخته می شوند. رباط ها و بافت همبند نیز، رحم و اندام های لگن را در جای خود معلق می کنند. اگر این ماهیچه ها یا بافت های همبند ضعیف یا آسیب ببینند، رحم می تواند به داخل واژن بیفتد، که به عنوان پرولاپس شناخته می شود.

علل شایع افتادگی رحم شامل زایمان طبیعی، چاقی، سرفه های شدید، فشار بر روی توالت و تغییرات هورمونی پس از یائسگی است که می تواند به ساختارهای حمایت کننده اندام لگن آسیب برساند. درمان خط اول باید، شامل تمرینات تقویت عضلات کف لگن باشد که توسط پزشک متخصص آموزش داده می شود.

پساری را می توان برای حمایت از رحم و کاهش علائم مرتبط با افتادگی قرار داد. تمرینات کف لگن زمانی که پساری در جای خود قرار دارد بسیار مفید است. در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی افتادگی رحم باشد.

درمان افتادگی رحم بدون جراحی

علائم افتادگی رحم

علائم افتادگی رحم عبارتند از:

احساس سنگینی و فشار در واژن

یک توده یا برآمدگی مشخص در داخل واژن

برآمدگی بیرون زده از واژن

رابطه جنسی دردناک

درجات افتادگی رحم

افتادگی رحم در مراحلی توصیف می‌شود که نشان می‌دهد چقدر پایین آمده است. سایر اندام های لگنی (مانند مثانه یا روده) نیز ممکن است به داخل واژن افتادگی داشته باشند. چهار دسته از افتادگی رحم عبارتند از:

مرحله  اول:رحم در نیمه بالایی واژن قرار دارد.

مرحله دوم: رحم تقریباً تا دهانه واژن پایین آمده است.

مرحله سوم: رحم از واژن بیرون زده است.

مرحله  پیشرفته: رحم به طور کامل از واژن خارج شده است.

علل افتادگی رحم

کف لگن و بافت‌های همبند پشتیبان آن می‌توانند به طرق مختلف ضعیف یا آسیب ببینند، از جمله:

بارداری، به خصوص در مورد چند قلو (مانند دوقلو یا سه قلو)

زایمان واژینال، به خصوص اگر نوزاد بزرگ باشد یا اگر یک فاز فشار دادن طولانی مدت وجود داشت.

چاقی

یبوست

سطوح پایین هورمون جنسی استروژن پس از یائسگی

سرفه شدید همراه با شرایطی مانند برونشیت مزمن یا آسم

فیبروم ها

در موارد نادر، تومور لگن.

درمان افتادگی رحم بدون جراحی

درمان‌های افتادگی رحم شامل گزینه‌های جراحی و غیرجراحی است که انتخاب آن‌ها به سلامت عمومی، شدت وضعیت و برنامه‌ریزی برای بارداری آینده بستگی دارد. گزینه های درمانی عبارتند از:

تمرینات کف لگن

پساری واژن

جراحی واژن

تمرینات کف لگن

افتادگی رحم در مرحله اول و دوم را می توان با تمرینات عضلات کف لگن یا ورزش کگل بهبود بخشید، اما باید به درستی انجام شوند و به اندازه کافی برای تقویت عضلات تمرین شود.

آشنایی با عضلات واژن، مجرای ادرار و مقعد به شما شانس بیشتری برای انجام صحیح تمرینات می دهد.

پساری واژن

پساری وسیله ای انعطاف پذیر است که می تواند برای حمایت از رحم در واژن نصب شود. اشکال و اندازه های مختلف پساری وجود دارد که می تواند توسط یک متخصص زنان  تجویز شود.پساری واژن می تواند راه موثری برای کاهش علائم پرولاپس باشد، اما برای همه مناسب نخواهد بود. همراه با تمرینات کف لگن، ممکن است راه حلی غیرجراحی برای مدیریت افتادگی رحم ارائه دهند.

جراحی افتادگی رحم

در موارد متوسط ​​تا شدید، پرولاپس ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. در جراحی لاپاراسکوپی، ابزارها از طریق ناف وارد می شوند. رحم به موقعیت صحیح خود به عقب کشیده می شود و دوباره به رباط های حمایت کننده خود متصل می شود. این عمل را می توان با برش شکمی نیز انجام داد.

اگر علت اصلی پرولاپس رحم مانند چاقی، سرفه یا زور زدن برطرف نشود، ممکن است عمل جراحی با شکست مواجه شود و پرولاپس دوباره عود کند.

29 نوامبر

لاپاراسکوپی و بارداری

لاپاراسکوپی و بارداری

آیا لاپاراسکوپی و بارداری امکان پذیر است؟ لاپاراسکوپی، یک نوع جراحی کم تهاجمی است که اغلب برای بررسی یا درمان مشکلات باروری استفاده می شود، اگرچه برای سایر انواع رایج جراحی شکم یا لگن مانند آپاندکتومی، برداشتن کیسه صفرا، یا قرار دادن نوار معده نیز استفاده میگردد.

لاپاراسکوپی چگونه انجام می شَود؟

 در زمان انجام عمل لاپاراسکوپی، جراح یک برش کوچک در شکم ایجاد می کند. یک لاپاروسکوپ از طریق برش وارد می شود: این یک لوله فیبر نوری نازک و روشن است که حاوی یک دوربین است و به جراح اجازه می دهد داخل شکم شما را ببیند. در برخی موارد، می توان ابزارهای میکروسکوپی را نیز در این لوله قرار داد، یا ممکن است از طریق برش دوم وارد شوند. سپس شکم به آرامی با گاز باد می شود تا اتاق جراح بتواند ببیند و کار کند. با دید واضحی از اندام های تناسلی می توان مشکلات را تشخیص داد و با جراحی ترمیم کرد.جراحی لاپاراسکوپی نسبت به انواع جراحی سنتی با برش های بزرگ آسیب بسیار کمتری برای بدن دارد. بیماران درد، ناراحتی کمتر و زمان بهبودی سریع‌تری را تجربه می‌کنند.

لاپاراسکوپی و بارداری

چگونه از لاپاراسکوپی در زمینه باروری استفاده می شود؟

بسیاری از زنان به دلیل ناباروری فاکتور لگنی، در باردار شدن مشکل دارند، این به این معنی است که یک مشکل فیزیکی در لگن و دستگاه تناسلی آنها وجود دارد که آن ها را از باردار شدن باز می دارد. مسائل مختلفی وجود دارد که می تواند باعث ناباروری فاکتور لگنی شود. بافت اسکار ناشی از عفونت ها، جراحات یا جراحی ها، یا مشکلاتی مانند آندومتریوز، کیست تخمدان، پولیپ یا فیبروم در رحم همگی می توانند بر عملکرد دستگاه تناسلی زن تأثیر بگذارند. از لاپاراسکوپی می توان برای تشخیص مشکلاتی استفاده کرد که اغلب در سونوگرافی قابل مشاهده نیستند. در برخی موارد، پزشک ممکن است بتواند مشکل را در طول عمل درمان یا ترمیم کند.

آیا لاپاراسکوپی و بارداری مانعی برای یکدیگر دارند؟

برای برخی از زنان که تحت لاپاراسکوپی برای برداشتن فیبروم یا ضایعات اندومتریوز، رفع انسداد لوله فالوپ و… اقدام کرده اند، این جراحی در واقع شانس باردار شدن را افزایش می‌دهد. با این حال، مواردی وجود دارد که لاپاراسکوپی ممکن است بر توانایی شما برای باردار شدن تأثیر بگذارد.

فرق عمل لاپاراتومی با عمل جراحی لاپاراسکوپی چیست؟

در بعضی موارد میتوان به جای عمل جراحی لاپاراتومی عمل لاپاراسکوپی را انجام داد، عمل لاپاراتومی برش های بزرگتری روی شکم ایجاد میکند و خطراتی را به دنبال دارد. مزایای عمل جراحی لاپاراسکوپی بجای عمل لاپاراتومی این هست که خطری به دنبال ندارد، به دور از استرس است، هزینه کمتری دارد، نیازی به بستری شدن طولانی ندارد، برش کوچکی دارد، خونریزی آن جزئی است.
در عمل جراحی لاپاراسکوپی، بیهوشی عمومی زده میشود و بیمار طی عمل بیهوش است،چیزی حس نمیکند و در برخی موارد فقط قسمت مورد نظر را بی حس میکنند و در بیداری عمل انجام میشود. جراح شکاف هایی به طول ۲ الی ۴ سانت را برش میدهد و لوله نازکی به نام کونالا را وارد شکم کرده و شکم را پر از کربن دی اکسید میکند و دکتر میتواند تمام اجزای شکم را به طور زنده و هرچه هست روی مانیتور نگاه کند و بعد از اتمام عمل، شکم از گاز کربن دی اکسید خالی شده و برش ها، بخیه و بانداژ می‌شود.

زمان بهبودی بعد از لاپاراسکوپی

اگر می خواهید به طور طبیعی باردار شوید، انجام لاپاراسکوپی می تواند جدول زمانی بارداری شما را مختل کند زیرا ممکن است چند هفته برای بهبودی پس از جراحی نیاز داشته باشید. مقدار کمی درد و نفخ در روزهای بعد از عمل معمول است و باید به بدن خود فرصت استراحت و بهبودی بدهید. به طور کلی، پزشکان توصیه می کنند قبل از شروع مجدد مقاربت و همچنین سایر فعالیت های بدنی مانند ورزش باید صبر کنید تا برش شما به طور کامل بهبود یابد. به بدن خود گوش دهید، استراحت زیادی داشته باشید و تغذیه مناسب، از محل برش خود مراقبت کنید و اگر در حین مقاربت دچار درد شدید، توقف کنید و چند روز دیگر به خود فرصت دهید. اگر درد همچنان برای شما مشکل ساز است، با متخصص زنان  خود صحبت کنید.

13 نوامبر

مراحل زایمان طبیعی

مراحل زایمان طبیعی

مراحل زایمان طبیعی چیست؟ تجربه هر زنی از زایمان متفاوت است. هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند که زایمان شما چگونه خواهد بود یا چقدر طول می کشد .اما کارهای زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا خود را آماده کنید و درک اینکه در طول زایمان چه اتفاقی برای بدن و جنین شما می افتد اولین قدم است.

مراحل زایمان طبیعی چیست؟

این مراحل در سه مرحله روشن به جلو حرکت می کند:

مرحله اول: زمانی که انقباضات به تدریج دهانه رحم را که گردن رحم مادر است باز می کند. مرحله اول شامل زایمان زودرس، زایمان فعال و مرحله انتقالی است.

مرحله دوم: زمانی که کودک، خود را به سمت خارج حرکت میکند.

مرحله سوم: زمانی که جفت خارج می شود، بعد از تولد نوزاد، جفت نیز از طریق واژن خارج می شود.

همچنین مرحله ای به نام قبل از زایمان یا مرحله نهفته وجود دارد، این زمانی است که بدن شما برای اولین مرحله زایمان آماده می شود.

مراحل زایمان طبیعی

قبل از زایمان چه اتفاقی می افتد؟

در دوران بارداری، دهانه رحم مادر بسته شده و با مخاط مسدود می شود تا از عفونت جلوگیری شود. دهانه رحم در این زمان بلند و سفت است، که باعث می شود پایه محکمی برای رحم باشد.

قبل از اینکه زایمان به درستی شروع شود، دهانه رحم شما باید تغییراتی را تجربه کند. باید به جلو حرکت کند (وضعیت قدامی)، نرم و کوتاه شود.

تغییرات قبل از زایمان ممکن است ساعت ها، روزها یا حتی هفته ها طول بکشد. ممکن است متوجه اتفاقی نشوید، یا ممکن است از انقباضاتی آگاه باشید که ممکن است از نظر شدت، متغیر باشد و خواب شما را مختل کند، حتی اگر زایمان هنوز به درستی انجام نشده باشد.

در مرحله اول زایمان چه اتفاقی می افتد؟

در مرحله اول زایمان، دهانه رحم باید باز شود تا نوزاد به دنیا بیاید. ماهیچه های رحم با هر انقباض سفت می شوند و سپس رها می شوند و به تدریج دهانه رحم را به سمت قسمت پایینی رحم می کشانند.

در مراحل اولیه زایمان، دهانه رحم ممکن است به تدریج باز شود. ممکن است به نظر برسد که اصلاً هیچ تغییری در حال رخ دادن نیست. زایمان زودرس ممکن است آهسته باشد و انقباضات شما ممکن است برای مدت طولانی دوام نیاورند و بین آنها فاصله زیادی ایجاد شود. حتی ممکن است قبل از شروع مجدد برای مدتی متوقف شوند.

وقتی وارد فاز فعال مرحله اول زایمان می شوید، زمانی که دهانه رحم تا حدود 4 سانتی متر گشاد می شود، انقباضات معمولاً طولانی تر، مکرر و قوی تر می شوند.

در پایان مرحله اول، زایمان شما ممکن است بسیار شدیدتر شود. به این مرحله از زایمان، انتقال می گویند. در پایان مرحله اول دهانه رحم شما به طور کامل گشاد می شود یا ممکن است نیاز به فشار آوردن پیدا کنید.

در مرحله دوم زایمان چه اتفاقی می افتد؟

این مرحله ای است که کودک شما به دنیا می آید. در مرحله دوم زایمان، کودک شما شروع به حرکت به سمت پایین واژن می کند.

ممکن است تمایلی به فشار دادن بلافاصله با انقباضات خود نداشته باشید. هنگامی که کودک شما به اندازه کافی پایین آمد که پزشک شما بتواند او را ببیند، در مرحله دوم فعال هستید.در مرحله دوم فعال، فشار سر کودک را به سمت پایین در لگن خود احساس خواهید کرد.

با هر فشار، کودک شما بیشتر از طریق لگن شما حرکت می کند، اما در پایان انقباض، احتمالاً دوباره کمی به عقب می لغزد. این طبیعی است و به عضلات کف لگن شما زمان می دهد تا به تدریج کشیده شوند. هنگامی که نوزاد خود را به دنیا آوردید، مرحله دوم به پایان رسیده است.

در مرحله سوم زایمان چه اتفاقی می افتد؟

مرحله سوم زایمان پس از تولد نوزاد شما شروع می شود و با تحویل جفت و کیسه خالی آب که به جفت چسبیده است، به پایان می رسد.ممکن است تزریقی برای مرحله سوم پیشنهاد شود که به انقباض رحم شما و خارج شدن جفت کمک می کند.به دلیل داروهای مورد استفاده، تزریق ممکن است عوارض جانبی مانند حالت تهوع و استفراغ ایجاد کند.اگر همه چیز در بارداری و زایمان شما خوب پیش رفت، می توانید مرحله سوم فیزیولوژیکی را انتخاب کنید. به این معنی که جفت را بدون تزریق خارج کنید.با مرحله سوم طبیعی، انقباضات شما با شروع مجدد قابل توجه، اما ضعیف تر خواهند بود. جفت از دیواره رحم جدا می شود و به سمت واژن حرکت می کند. لازم به ذکر است که بهتر است هرگونه عمل زیبایی واژن بعد از زایمان انجام شود.

Call Now Buttonجهت مشاوره رایگان تماس بگیرید